ข้อความต้นฉบับในหน้า
พอกันทีเดียว
แด่... สร้างบารมี ๒
๖๔
พระเจ้าแผ่นดินเห็นอัศจรรย์เช่นนั้น ก็ให้
เครื่องรางวัลแก่นางหญิงแพศยานั้นอย่างจุใจ แล้ว
ก็ให้เป็นนายของหญิงแพศยาต่อไป ก็ให้บ้านสวย
สำหรับพักพาอาศัยอยู่ไม่ขาดตกบกพร่องใด ให้อยู่
เป็นสุขสำราญเบิกบานใจทีเดียว...”
หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านเล่าไว้อย่างนี้ นี่แค่
สัจจะของโสเภณี แต่ว่าเป็นสัจจะประเภทเอาชีวิต
เป็นเดิมพัน เพราะฉะนั้นจึงมีฤทธิ์ทำให้แม่น้ำ ซึ่ง
แม้ไม่มีชีวิต ต้องไหลย้อนกลับได้อย่างน่าอัศจรรย์
สัจจะของปริพาชก
อีกตัวอย่างหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อ
ครั้งยังบำเพ็ญบารมีเป็นพระโพธิสัตว์ พระองค์ได้
ทรงบังเกิดเป็นปริพาชก คือนักบวชนอกศาสนา
ไม่มีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสารอะไร หลังจาก
บวชเป็นปริพาชกแล้ว ก็ชื่นชมการบวชของตนเอง
ได้เพียง ๗ วันเท่านั้น พ้นจากนั้นแล้วก็รู้สึกตัวว่า
ท่านคิดผิด ไม่น่าโง่ เข้ามาบวชเป็นปริพาชกเลย ไม่