ข้อความต้นฉบับในหน้า
แด่...นักสร้างบารมี ๓
๒๖
เตรียมเอาไว้วงละเหยือกอาจไม่พอ
แน่นอนท่านเป็น
พระอาคันตุกะ ท่านไม่กล้าเรียกเพิ่มหรอก ท่านเกรงใจ
เรา เกรงจะถูกครหาว่าเป็นพระจี้จี้ ความบกพร่องก็จะ
ตกถึงเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ยิ่งกว่านั้นเมื่อถึงมื้ออาหาร หลวงพ่อฉันไปก็
สังเกตไป โดยเฉพาะรูปที่ท่านมาลำพัง ๆ แม้จะมานั่ง
ฉันกับเรา แต่ว่าเมื่อฉันข้าวจนหมดจานแล้วท่านก็ไม่เติม
เพราะท่านเกรงใจ หรืออาจไม่คุ้นกับการฉันอาหารกับ
พระต่างวัด หรือบางทีท่านไม่คุ้นธรรมเนียม ท่านก็ก้ม
หน้าก้มตาฉันของท่านไป
พอเงยหน้าขึ้นมา เห็นเรานั่งตัวตรงหน้าวาง
เฉยอยู่ข้างหน้า ก็เลยฉันไม่ลง เพราะฉะนั้นในฐานะ
เจ้าของสถานที่อาจจะต้องพูดคุยทักทายกับท่านบ้าง
เพื่อให้ท่านเกิดความรู้สึกเป็นกันเอง ไม่ใช่เราก็ตั้งหน้า
ตั้งตาฉันอาหารไปเรื่อย ก็จะกลายเป็นว่าเราบกพร่อง
ในการต้อนรับ หรือไม่เต็มใจต้อนรับท่าน
พวกเราทุกรูปในที่นี้ ไม่ว่าจะมีหน้าที่เกี่ยวข้อง