ข้อความต้นฉบับในหน้า
แด่...นักสร้างบารมี ต
๙๐
ไม่เพียงพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ที่บวชเมื่ออายุมาก เช่น
อายุ ๕๐-๖๐ ปีแล้วมาบวช ท่านเหล่านี้จะปรับตัวยาก
ไม่เหมือนกับพวกเราที่บวชเมื่ออายุน้อย ยิ่งพระภิกษุ
ไม่มีเสื้อใส่เหมือนชาวโลก
ไหล่ทางด้านขวาเปิดตลอด
เวลา เพราะฉะนั้นถ้าลมหนาวพัดแรงสักหน่อย แม้ห่ม
ผ้าแล้ว ลมหนาวก็ยังไม่วายแทรกเข้ามาได้ ทําให้เส้นหด
ยึด ผู้เฒ่าทั้งหลาย หลวงตาทั้งหลายตั้งแต่นี้ไป พอ
ลมหนาวมา แม้หัวค่ำรู้สึกไม่หนาวเท่าไร ก็อย่าไว้ใจ
ห่มผ้าพันผ้าให้มิดชิดเอาไว้ก่อน ถ้าเผลอ ไม่ได้ดูแลตัว
เองให้ดี ก็จะมีโอกาสเป็นไข้หัวลมขึ้นมาได้
การเปิดหน้าต่างกว้างมากไปตอนหัวค่ำ พอโดน
ลมโกรกตอนกลางดึก ก็มีสิทธิ์เป็นไข้ได้ หรือบางท่าน
กลัวลมโกรก ปิดหน้าต่างหมด อากาศเลยไม่ถ่ายเท
อากาศภายในไม่พอหายใจ ตอนดึกก็มีโอกาสเป็นหวัด
ได้เหมือนกัน
เพราะฉะนั้นในฤดูหนาว หน้าต่างต้องใช้คำว่า
แง้ม ๆ เอาไว้ก็แล้วกัน ปิดสนิทนักก็ไม่ดี ลมผ่านไม่ได้