การเปลี่ยนแปลงในงานศพและการทำบุญที่วัดพระธรรมกาย : หน้า 102/124

แด่...นักสร้างบารมี ต ๑๐๒ จะต้องเดินป่าไปสองวันกับหนึ่งคืน มันก็หนักเอาเรื่อง แต่ในหัวอกของคนที่พ่อตายไปคนหนึ่ง พอพระไม่ไปใน งานศพ เขาก็คิดในมุมของเขา ก็เลยเกิดเรื่องเศร้า อย่างที่เล่าให้ฟัง สำหรับเราที่อยู่วัดพระธรรมกาย สวดก็ไม่ได้สวด เทศน์หน้าศพก็ไม่ต้องเทศน์ เพราะเราไม่มีที่ตั้งศพ แต่ ว่าถึงเวลาต้องไปฟังสวดกัน ถามว่าไปทําไม ต้องตอบว่าเป็นความจำเป็น ญาติโยมมาทำบุญที่วัด เมื่อพ่อแม่เขายังสบายดี เขาก็ ชวนญาติพี่น้องมาทำบุญที่วัดเป็นคันรถ ก็เพราะญาติ โยมเหล่านี้เราจึงได้มีฉันมีกินกันอยู่ทุกวันนี้ ญาติโยมเห็นว่าพระภิกษุสามเณรที่นี่ มีความ ประพฤติดีงาม ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรม เป็นเนื้อนา บุญ ครั้นเวลาพ่อแม่เขาตาย แน่นอนทุกคนเวลาพ่อ แม่ตาย ความทุกข์ ความโศกก็มี ใจจริง ๆ เขาอยาก จะเอาศพมาตั้งไว้ที่วัดพระธรรมกายด้วยซ้ำ แต่เรา ไม่มีเมรุ ไม่มีศาลาสวดศพ เพราะฉะนั้นก็เลยมีวิธีให้เลือก