เรื่องจริงจากชีวิตและมิตรแท้ : หน้า 100/124

แด่...นักสร้างบารมี ต ๑๐๐ ฝรั่งคนนั้นก็เปลี่ยนชุดเดินป่า ไปประกอบพิธีแบบคริสต์ จนเสร็จเรียบร้อย แล้วก็กลับ และก็ไม่ได้ชวนให้เขา นับถือศาสนาคริสต์ด้วย เขาเลยบอกว่า ในยามที่เขากำลังเสียใจว่าพ่อ ตาย พระก็ไม่ได้มาช่วยดูแลให้กำลังใจกันบ้าง ชาวคริสต์ มาจากไหนก็ไม่รู้ เกิดคนละประเทศยังมากับเขา นึกถึง บุญคุณที่ฝรั่งเป็นเพื่อนเดินทางมาสองวันกับหนึ่งคืน แล้ว ยังช่วยทำศพพ่อผมจนเสร็จ ผมเลยโยนพระพุทธรูป ออกจากบ้านหมด แล้วก็เอาไม้กางเขนมาตั้งแทน นี่ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นที่จังหวัดกาญจนบุรี บ้านเกิด หลวงพ่อเอง เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์อย่างดีว่า ที่พระสัมมา สัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ชัดเจนว่า คนเราถ้าจะมีมิตรมีเพื่อน มิตรแท้เป็นสิ่งที่เราต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมิตร ร่วมทุกข์ร่วมสุข เมื่อถึงคราวมีทุกข์ มีโศกเข้ามารบ กวนบีบคั้น จำเป็นต้องมีมิตรร่วมทุกข์ร่วมสุขไว้ปลอบ ประโลมใจ