การปรับปรุงระบบภายในวัดพระธรรมกาย แด่นักสร้างบารมี 3 หน้า 67
หน้าที่ 67 / 124

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงสถานะของวัดพระธรรมกายโดยเฉพาะการดูแลพระภิกษุและสามเณร รวมถึงการปรับปรุงระบบภายในอย่างละเอียด โดยเฉพาะการใช้ผ้าขี้ริ้วซึ่งมีหลายประเภทที่แตกต่างกันไปในงานต่างๆ การที่ผู้ใช้ไม่ยอมรับและไม่เข้าใจการใช้งานที่ถูกต้องทำให้เกิดอุปสรรคต่อความเรียบร้อยในวัด โดยมีการยกตัวอย่างการใช้งานที่ไม่เหมือนกันในแต่ละกรณี เช่น การเช็ดจาน เช็ดโต๊ะ และเช็ดพระพุทธรูป เป็นต้น การส่งเสริมความรู้และการยอมรับของผู้ใช้เป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาวัดให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ในอนาคต นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงความสำคัญของการจัดระเบียบและการดูแลในวัดให้เป็นมาตรฐานที่สามารถยกระดับขึ้นได้

หัวข้อประเด็น

-การบริหารจัดการในวัด
-ความสำคัญของระบบการใช้ผ้าขี้ริ้ว
-การแบ่งประเภทผ้าในการใช้งาน
-ความท้าทายในการปฏิบัติงาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แด่...นักสร้างบารมี ต ๖๗ วัดก็จะเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่ถ้าจะไปหาดูตัวอย่าง จากวัดใหญ่ ๆ ก็ขอบอกว่าขณะนี้ยังไม่มีวัดไหนหรอก ที่จะเลี้ยงพระภิกษุ เลี้ยงสามเณร เลี้ยงคนมากเท่ากับ วัดพระธรรมกายของเรา เท่าที่เป็นอยู่ขณะนี้ ถามว่าดีแล้วหรือยัง หลวงพ่อพูดตรง ๆ ว่าแค่พอไปได้ ยังไม่ดี ถ้าจะให้ดี ก็อย่างที่บอกไปแล้ว เริ่มปรับปรุงตั้งแต่เครื่องแต่งตัว ไปก่อน ระบบของใช้ข้างในที่เราทำกันอยู่แค่ระบบผ้าขึ้ ริ้วในวัดนี่ บอกตรง ๆ ว่า ยังใช้ไม่ได้ หลวงพ่อพยายาม ที่จะแบ่งประเภทผ้าขี้ริ้ว มาตามลำดับ ๆ ของการใช้ งาน แต่ว่าผู้ใช้ไม่ค่อยยอมรับรู้ ผ้าขี้ริ้วที่ทํามาสําหรับใช้งานแต่ละงาน ไม่เหมือน กัน สำหรับเช็ดจาน เช็ดถ้วยก็อย่างหนึ่ง สำหรับเช็ด โต๊ะเช็ดตู้ก็อย่างหนึ่ง แม้ที่สุดจะเช็ดโต๊ะหมู่บูชาก็อีก อย่างหนึ่ง เนื้อผ้าไม่เหมือนกัน แล้วที่จะใช้เช็ด พระพุทธรูป ก็อีกอย่างหนึ่งแยกต่างหาก ไม่ใช้ปนกัน ผ้าขี้ริ้วสำหรับเช็ดเสื่อเช็ดพื้นก็อีกอย่างหนึ่ง แต่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More