การปรับปรุงตัวเองในพระพุทธศาสนา แด่นักสร้างบารมี 3 หน้า 85
หน้าที่ 85 / 124

สรุปเนื้อหา

การเป็นพระภิกษุหรือสามเณรในวัดนั้นไม่ใช่เรื่องส่วนตัว แต่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสังคมและร่วมกันในฐานะชุมชน การไม่เข้าร่วมกิจกรรม เช่น การรับประทานอาหาร หรือการก่อให้เกิดความไม่สะดวกแก่ญาติโยม ต้องมีการปรับปรุงตัวเองอย่างต่อเนื่อง เพื่อไม่ให้เป็นภาระและสามารถฝึกหัดอบรมจิตใจได้อย่างถูกต้อง หากยังมีทัศนคติที่ไม่ถูกต้องจะทำให้ไม่มีโอกาสเรียนรู้ธรรมะลึกซึ้งในอนาคต

หัวข้อประเด็น

-การอยู่ร่วมในวัด
-การอบรมตนเอง
-ความรับผิดชอบในชุมชน
-การปฏิบัติตนในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แด่...นักสร้างบารมี ต ๘๕ เดือดร้อน ความผิดก็ไปตกอยู่กับฝ่ายครัว ว่าทำไมจัด อาหารไม่พอฉัน เวลาอาหารกลับไม่มาฉัน อย่านึกว่าเป็นเรื่องส่วนตัว เพราะฉะนั้นการที่รูปใดรูปหนึ่งอยู่ในวัดแล้ว ถึง นี่เป็นเรื่องส่วนรวม ถ้าใครคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัว คน นั้น พระภิกษุรูปนั้น สามเณรรูปนั้นก็บอกว่าคิดผิด มองผิด ต้องปรับปรุงตัวเองกันใหม่แล้ว เรื่องทำนองนี้ไม่แก้ไขไม่ได้ เพราะถ้าเรื่องตื้น ๆ เพียงเท่านี้ยังคิดผิด ยังมองผิด ที่จะให้แตกฉาน ธรรมะลึกซึ้งต่อไปในภายภาคหน้านั้น ไม่มีหวัง บวช กันร้อยปีก็ยากที่จะเอาดีได้ บางรูปไม่อย่างนั้น ถึงเวลาไม่มาฉันยังไม่พอ ยังรบกวนญาติโยมอีก ต้องให้โยมผู้เฒ่าเอาอาหารไปให้ บางครั้งไม่ป่วยแต่ก็ให้เอาไปให้ บวชมาเป็นพระ บวช มาเพื่อฝึกหัดอบรมตัวเอง ไม่ใช่มาเป็นหนอนขี้เกียจอยู่ ในวัด ใครเป็นอย่างนี้ หรือเริ่ม ๆ จะเป็น ให้รีบแก้ไข ตัวเองกันเสียนะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More