อภิธมฺมตฺถสงฺคหและความเข้าใจในอภิธรรม : หน้า 94/280

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสงฺคหฎีกา - หน้าที่ 93 อภิธมฺมตฺถวิภาวินี หน้าที่ 94 ปรามาสานํ นิรวเสสปฺปหานํ กามราคพยาปาทานํ ตนุภาวาปาทน์ เตสเมว นิรวเสสปุปหาน รูปารูปราคมาพุทธจจาวิชชาน อน วเสสปุปหานนฺติ เอว์ สญฺโญชนปุปหานวเสน จตุพุพิธาน์ โสตาปัตติ มคคาทีน อฏฺฐงคิกมคคานํ สมฺปโยคเภเทน จตุมคฺคสงขาติ โลกุตตร กุสล จตุธา โหติ ปาก ปน ตสฺเสว กุสลสฺส ผลตฺตา ตานุรูปโต ตถา จตุธาติ เอว์ อนุตตร์ อตฺตโน อุตตริตราภาเวน อนุตตรสงขาติ โลกุตตรจิตต์ อฏฐธา มตนฺติ โยชนา ฯ กิริยานุตตรสฺส ปน อสมภวโต ทวาทสวิธตา น วุตตา ฯ กสฺมา ปน ตสฺส อสมภโวติ ฯ มคฺคสฺส เอกจิตตกขณิกฤตา ฯ ยา หิ มคฺคจิตต์ ปุนปฺปุนํ อุปฺปชฺเชยฺย ตทา ตสฺส อรหโต อุปปตฺติยา” กิริยาภาโว สกกา วตฺติ ฯ ตมปน กิเลสสมุจเฉทกวเสเนว อุปลภิตพฺพโต เอกวารปปวตฺเตเนว จ เตน อสนิสมปาเตน วิย ตรุอาทีน สมูลวิทธ์- สนสฺส ติต์กิเลสานมจฺจนฺตมปปวตฺติยา สาธิตตฺตา ปุน อปฺปชฺชเนปิ กาตพฺพาภาวโต ทิฏฐธมฺมสุขวิหารตฺถญฺจ ผลสมาปตฺติยา เอว นิพฺพานารมฺมณวเสน ปวตฺตนโต น กทาจิ เสกขาน อเสกขาน วา อุปฺปชฺชติ ตสฺมา นตฺถิ สพฺพถาปิ โลกุตตรกิริยาจิตฺตนฺติ ฯ ทวาทสากุสลานีติอาทิ ยถาวุตตาน จตุภูมิกจิตฺตานํ คณนสงฺคโห ฯ เอว์ ชาติวเสน สงฺคห์ ทสฺเสตวา ปุน ภูมิวเสน ทสฺเส จตุปญฺญาสธา กาเมติอาทิ วุตต์ ฯ กาเม ภูเว จิตฺตานิ จตุปญฺญาสธา อีริเย” ฯ รูเป ภเว ปณฺณรส อีริเย อรูเป ภเว ทวาทส อีริเย อนุตฺตโร ปน ๑. ส. ตทุปปตฺติยา ฯ ๒. ส. อุปฺปชฺชมาเนปี ฯ ๓. ส. สพฺพตฺถ อีรเยติ ทิสฺสติ ฯ