ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 102
ทุติยปริจเฉทวณฺณนา หน้าที่ 103
อยาถาวโต คุณหาที่ติ อยเมเตส วิเสโส ฯ เสยโยหมสฺมีติ
બૂ
อาทินา มญฺญตีติ มาโน ฯ โส อุนุนตลกขโณ ๆ ตถาเหล
เกตุกมุยตาปจฺจุปฏฺฐาโน วุตฺโต ฯ ทุสสติ โทโส ฯ โส จณฑิกก
ลกฺขโณ ปตฺตาสีวิโส วิย ฯ อิสสตีติ อิสสา ฯ สา ปรสมฺปตฺติ
อุสสุยนลักขณา ฯ มจฺเฉรสฺส ภาโว มจฺฉริย์ฯ มา อิท อจฉริย์
อญฺเญสํ โหตุ มยุหเมว โหติ ปวตฺติ วา มจฉริย์ ฯ ต
อตฺตสมฺปตฺตินิคฺคุยหนลกขณ์ ฯ กุจริต กตนฺติ กุกุกต์ กตาก
ทุจจริตสุจริต ฯ อกตมป์ หิ กุกุกตนฺติ โวหรนฺติ ฯ ย์ มยา
อกต์ ต์ กุกุกตนฺติ ฯ อิธ ปน กตากต์ อารพภ อุปฺปนฺโน
วิปปฏิสารจิตตุปปาโท กุกุกต์ ฯ ตสฺส ภาโว กุกกุจจ์ ฯ ติ
กตากตทุจจริตสุจริตานุโสจลักขณ์ ฯ ถิ่น ถิ่น ฯ อนุสสาหนา-
วสีทนวเสน สํหตภาโว จีน ฯ มิทธน์ มิทธ์ วิคตสามเถียตา” ฯ
ตตฺถ ถีน จิตฺตสฺส อกมุมญฺญุตาลักขณ์ มิทธ์ เวทนาฬิกฺขนฺธต
ตยสุชาติ อยเมเตส วิเสโส ฯ ตถาห์ ปาลีย์” ตตฺถ กตม์ ถิ่น
ยา จิตฺตสฺส อกลุยตอกมุมญญตา ตตฺถ กตม มิทธ์ ยา
กายสฺส อกลุยตาอกมุมญญตาติอาทินา อิเมส์ นิทเทโส ปวตฺโต ฯ
นน จ กายสุชาติ วจนโต รูปกายสสาปี อกมุมญฺญุตา มิทธนติ
ตสฺส รูปภาโวปิ อาปชฺชตีติ ฯ นาปชฺชติ ตตฺถ ตตฺถ อาจริเยหิ
อานีตการณวเสเนวสฺส ปฏิกขิตตตตา ฯ ตถาห์ มิทธวาทิต
ปฏิกเขปตถ์ เตส์ วาทนิกเขปบุพพก อฏฐกถาที่สุ พหุธา วิตถาเรนติ
อาจริยา ฯ อยมุปเนตฺถ สงฺคโห
๑. ส. อิโต ปร์ อสตฺติวิฆาโต วาติ ทิสสติ ฯ ๒. อภิ.วิ. ๒๕/๓๔๒ ฯ