อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา และ บทวณฺณนา : หน้า 103/280

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 102 ทุติยปริจเฉทวณฺณนา หน้าที่ 103 อยาถาวโต คุณหาที่ติ อยเมเตส วิเสโส ฯ เสยโยหมสฺมีติ બૂ อาทินา มญฺญตีติ มาโน ฯ โส อุนุนตลกขโณ ๆ ตถาเหล เกตุกมุยตาปจฺจุปฏฺฐาโน วุตฺโต ฯ ทุสสติ โทโส ฯ โส จณฑิกก ลกฺขโณ ปตฺตาสีวิโส วิย ฯ อิสสตีติ อิสสา ฯ สา ปรสมฺปตฺติ อุสสุยนลักขณา ฯ มจฺเฉรสฺส ภาโว มจฺฉริย์ฯ มา อิท อจฉริย์ อญฺเญสํ โหตุ มยุหเมว โหติ ปวตฺติ วา มจฉริย์ ฯ ต อตฺตสมฺปตฺตินิคฺคุยหนลกขณ์ ฯ กุจริต กตนฺติ กุกุกต์ กตาก ทุจจริตสุจริต ฯ อกตมป์ หิ กุกุกตนฺติ โวหรนฺติ ฯ ย์ มยา อกต์ ต์ กุกุกตนฺติ ฯ อิธ ปน กตากต์ อารพภ อุปฺปนฺโน วิปปฏิสารจิตตุปปาโท กุกุกต์ ฯ ตสฺส ภาโว กุกกุจจ์ ฯ ติ กตากตทุจจริตสุจริตานุโสจลักขณ์ ฯ ถิ่น ถิ่น ฯ อนุสสาหนา- วสีทนวเสน สํหตภาโว จีน ฯ มิทธน์ มิทธ์ วิคตสามเถียตา” ฯ ตตฺถ ถีน จิตฺตสฺส อกมุมญฺญุตาลักขณ์ มิทธ์ เวทนาฬิกฺขนฺธต ตยสุชาติ อยเมเตส วิเสโส ฯ ตถาห์ ปาลีย์” ตตฺถ กตม์ ถิ่น ยา จิตฺตสฺส อกลุยตอกมุมญญตา ตตฺถ กตม มิทธ์ ยา กายสฺส อกลุยตาอกมุมญญตาติอาทินา อิเมส์ นิทเทโส ปวตฺโต ฯ นน จ กายสุชาติ วจนโต รูปกายสสาปี อกมุมญฺญุตา มิทธนติ ตสฺส รูปภาโวปิ อาปชฺชตีติ ฯ นาปชฺชติ ตตฺถ ตตฺถ อาจริเยหิ อานีตการณวเสเนวสฺส ปฏิกขิตตตตา ฯ ตถาห์ มิทธวาทิต ปฏิกเขปตถ์ เตส์ วาทนิกเขปบุพพก อฏฐกถาที่สุ พหุธา วิตถาเรนติ อาจริยา ฯ อยมุปเนตฺถ สงฺคโห ๑. ส. อิโต ปร์ อสตฺติวิฆาโต วาติ ทิสสติ ฯ ๒. อภิ.วิ. ๒๕/๓๔๒ ฯ