อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลิยา สห อภิธรรมฺมภตฺวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสงฺคหฎีกา หน้า 118
หน้าที่ 118 / 280

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงอภิธรมตฺถสังคหฎีกาซึ่งแบ่งแยกมูลเหตุของทุกข์และสุข อธิบายลักษณะของทุกข์และสุขภายในหลักอภิธรรมและการแยกการเกิดขึ้นของแต่ละส่วน ว่าด้วยการดำรงอยู่และความสำคัญของเหตุปัจจัย และวิเคราะห์ลักษณะอาการของทุกข์กับสุขในบริบทต่างๆ ซึ่งเน้นให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างเหตุปัจจัยและผล และผลกระทบต่อจิตใจมนุษย์

หัวข้อประเด็น

-อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา
-ทุกข์และสุข
-เหตุและผล
-อภิธรรม
-จิตใจมนุษย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิธมฺมตฺถสงฺคหปาลียา สห อภิธรรมมภาวิภาวินีนาม อภิธมฺมตฺถสังคหฎีกา - หน้าที่ 117 อภิธมฺมตฺถวิภาวินี หน้าที่ 118 นุภวนลักขณ์ ทุกข์ ฯ สภาวโต ปริกปปโต วา อิฏฐานุภวนลักขณ์ โสมนสส์ ฯ ตถา อนิฏฐานุภวนลักขณ์ โทมนสฺส์ ฯ มชฺฌตฺตา นุภวนลักขณา อุเปกขา ฯ จตุจตุตาพีส ปัจเจก โลกิยโลกุตตร เภเทน เอกาทสวิธตฺตา ฯ เสสานิติ สุขทุกฺขโสมนสฺสโทมนสฺส- สหคเตหิ อวเสสานิ อกุศลโต ฉ อเหตุกโต จุฑทส กามาวจร โสภณโต ทวาทส ปญจมชฺฌานิกานิ เตวีสาติ สพฺพานปิ ปญฺจ ปญฺญาส ฯ โลภาทิเหตุนํ วิภาควเสน ติสมปยุตตากีน” วเสน จ. สงฺคโห เหตุสงฺคโห ๆ เหตุโย นาม นิพพิธา ภวนตีติ สมพนฺโธ ฯ เหตุภาโว ปน เนส์ สมปยุตฺตานํ สุปติฏฐิตภาวสาธนสังขาโต มูลภาโว ฯ ลทฺธ เหตุปจฺจยา หิ ธมฺมา วิรุฬหมูลา วิย ปาทปา ถิรา โหนติ น อเหตุกา วิย ชลตเล เสวาลสทิสา ฯ เอวญฺจ กตฺวา เอเต มูลสทิสตาย มูลานีติ จ วุจจนฺติ ฯ อปเร ปน กุสลานํ กุสลาทิภาวสาธน์ เหตุภาโวติ วทนฺติ ฯ เอว์ สติ เหตุนํ อตฺตโน กุสลาทิภาวสาธโน อญฺโญ เหตุ มคฺคิตพฺโพ สิยา ฯ อถ เสสสมปยุตฺตเหตุปฏิพทฺโธ เตสํ กุสลาทิภาโว เอวมฺปิ โมมหจิตตสมปยุตฺตสฺส เหตุโน อกุศลภาโว อปฺปฏิพทฺโธ สิยา ฯ อถสฺส สภาวโต กุศลภาโว สิยา เอว์ สติ เสสเหตูนมปี สภาวโต อกุสลาทิภาโวติ เตส์ วิย สมปยุตตธมฺมานมปิ โส เหตุปฏิพุทโธ น สิยา ฯ ยที่ จ เหตุปฏิพทฺโธ กุสลาทิภาโว ตทา อเหตุกาณ์ อพฺยากตภาโว น สิยาติ อลมติปีฬเนน” ฯ กุสลาทิภาโว ปน กุสลากุสลาน โยนิโส- ๑. กตฺถจิ ตสมปยุตตานนฺติ ทิสสติ ฯ ๒. ส. นิปปีฬเนน ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More