ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-สาระฤๅนี้ นาม วินียภีฏะ สมดปฺปสาทิกา อนุโมทนา (ปูอิเม ภาค) - หน้าที่ 10
วุฒิภูคุณ อญจุปีพิที สัตถโลก ตุมหา ทุกฺโต โมเจตวา
นิพพานสุขาภาย กริตสามิตาติ เอว สตุโลโกสุด หิครณุตฺถายติ
อุตฺโตฯ อสุสา อติฑุกฺการน จีรณโทติ อิมา สมุพโฑ ฯ
โลกธายา เบญจตุ โธติ โนยานาปี นคฺคี โทโลฯ มหาคุณจีเปติ
ห อติฺทุกขภูนา กรโนโต โลกาโต กิมคุณติ เจ โลกธายาาติ
จุตติ๚ ย ปน เอว โโยชน์ อสมภาวนตน เกนวา วุฒิตู น หิ
ภควา โลกธิตาย สาธุภูกุญฺญา วะที กสุติ ทุฎฺฐุ ทุกฺขํ ทุกฺบุนฺฑวา
โลกสุดา อุปกรณ์ อวัคตดี ฯ ตศส ฯ มติฺติฯ เอวะ โโย-ฯ
นายปิ อติทฺทธิกา กโรนุตสา ภาวโต ทุกฺษุ โลกธิ-
กรณุตฺถายา อมฺมโต วิญฺญายติ ฯ น ตุ๚ ทุกฺขนุนฺเนว
โลกธิติสมิฬิติฯ ปรินี วุตฺโธนายภิ หิ น ทุกฺกรรมนตเตน
โลกธิติสิทธิฯ น หิ ทุกฺกร สรณํ กโรนุตฺถิ สตฺถิ ปุนฺฑํ ฐาติ
อติทศฺ สุตฺโฤนายภิ นิยมินิรมมเทสนาย มคุตฺผลํสุ ฯ สตฺถู ปริจฺจบา
โลกสุตา ฐิติ สาเทติฯ กมฺมปฺเทด๚ สุตฺสงขารทนเสน ติวิโส
โลโก ฯ ติฎฺคตรสิโติ ปณ อภิเปตดฺตุ ติวัสสตฺถฺ สตฺโลโกสุด
เวสณ อุตฺโต คหทฺโท คเหตฺโพฯ โส หิ โลกนิษฺฐ์ เอกู ปุนฺปาจนี
ตวิปาโก จาติ โโลกิโติ ฯ จุตติฯ กจิตฺติป นสนรมโโลครุนฺติ-
อทิส สมุทฺโคปิ โลกลภโต สมฤายเสน โลกิฏิ ปฺจุญฺปาโยฯ