ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-สารฑูตนี้ใน นายวีณิฏฏา สมุนปู่สารกา ฉุนคุณ (ปุโจ ภาโค) - หน้าที่ 175
ตรีรฑวาที นิฐุเปตวา 1 ปุน ปจากมีตุ ปุน อามมีตุ ฯ
เขน โจ ปุน สมบัติโย สมี ฯสมใน ทุเตียสงฺ คติอ์ ฑอิฺ คุฑฺม์
สมเด็จ อุปฺโธ นาวา ตลฺกาติ วิภาวี ฎุ หรฺกฎิติตฺุ ฑอิฺ ฎุ
ด ติรณี น สมปฺปุ่นฺสุติ ด ฎ วฆัปฏิค อุตปาทิต อธรฺม์
วิญฺฉินิฏฺ น สมปฺปุณฺสุติ นา สุขํ โท โญ อหุฏฺตํ สมพุนฺโธ ฯ
อิติ ทนฺทุกมนฺตุ อิตานิ วตฺตฺชฺ สฺญา ฐาว ฐาว ยาว อุตฺตโน อุตฺตโน อายุ-
ปริมาณ ตาว ชาวา ปรีนิพฺพาทติ สมพุนฺโธ ฯ ยาว อุตฺตโน อายุ- ฐานํ ปริณฺทฺพา ฯ
เธรา ปรีนิพฺพาทติ อาหาร ทุกฺธิ สุขํ กฺตาว อิตฺถิ อนาคตํ ฯ
สมฺมภูมฺฤๅย เหตุ ฐฺฏฺ ฐู ปริณฺทฺ ฯ สุขํ มพฺุญา เหตุ ฐูวา ปริณฺทฺพา สมพุนฺโธ อิทานิ ฯ
เตป นาม เวชํ หนฺวกา เณฺยาว เรา อนิจฺจตา วิสํ คตา กมฺมู ฯ
ปน อนฺนฺตา สลัวฺ ฌอวา ซฺ โอวานโฑ อท ชินาสว ตอืตํ ฯ
อนิจฺจาตวาสนฺ อนิจฺจาตวสฺสติ อนิจฺจาทยมฺ อนิจฺจาติ ยนฺถิ- ฎฺุฏฺณํ วุตฺตึ โหติ ฯ
ชุมฺมินฺทิ ามํ ทุราภูมฺยา อนฺติ ฐา กมฺมู คิรํ ฐิ โสตตํ โอฬารํ ฯ
[ส.ป.๕๕-๖๔]