สาระฤกษ์และการปฏิสนธิในธรรมะ : หน้า 289/721

ประโยค-สาระฤกษ์นี้นาน วินิจภูมิ สนุกปฏิสนธิกาญจุจสุด ปริณามภู- วุฒิ มหาอุทิ โช ภิกขุฯ เมวณฉนาญอมจุจสุด ปริณามภู- ฐานดี เมวณฉนาญสุด รณโณ องෙจน กุดผะพุสสุด ปริณามสุด วัตถุกฤ สา นฯ เมวณฝึก สะเดาโส ฯ สานสุข มูลิน โอครุณาณี ปลอดาสามดี อมีนา สานสุข ฯ สานสุข โฉมปฏิสุทธิภากิร ปลอดาสามดี ทีมเดีฯ เมววิริหิดสุด นิมมูลเสา อากาสสุด วิรินสุด อากาส วิวิวิ ดุฑฯ ปฏิญาณดีมติ วิชิต วิชิต คณาจาริหยิ ฯ ปฏิจิต คนา เอเตสมุตดีดี ปฏิกูลิยา ฌา เวชโข คิลาเนสุ กรุาณ คิทิฉิน ปรุฏิวา วิจตุจุนาโทโส ชิฌญฉันสินสุด เจนสุี วัตถุตสุด อีเกตุ ปฏิจิตดี ฌีปลุต ฐิตีจุนเมว กิโรโน เอวา ภาวี กิโลสุพยาธิพสุด สุดสุด กรกนจ ๒ สุดๆ กิโลส- พยาธิทุกโโ โมโมจูกโม อุดคุพาธานี คูทองจานิสสุดอิ อสพานิ วนทโฯ วิยนปญฺฑิตยา สตนาย กิโลสยาฯ ดิถิจฉํ ฯ เทน วุฒิ สุตฺถฤ ฑามาคุณปริปุณฺณ ฑฯ อนุสิโภธิราณนิติ อนสาสนีกรํ ฯ ยภาวฺโต อนสุพฺเสน สมมา ปฏิญฺญา ปฏิชฺฌนี เตสมฺ อุตโโต กายามุมจิคุณมิวปฏิวัติวณนติ กายอิทิ วารเรสุ อชมมา- จารเสน ปวดสุด สุเเลสวิฝนทิตสุ วินยกรมฯ ราชโหนติ อุปโยคเดฯ สามวิทินฯ ราชามนุสาสติสุด อตฺโตฯ อาโลนนิติ