ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโชค(-)สารฤทธานี้นาม วิบุณิกา สมบูรณ์สำเร็จ กาุณญาณ (ปฏิโมภา) - หน้าที่ 221
เสนฺ อนุโมโต ก สุต สานญ์ อนฺตานํโกติ โดโลกติ สํารํ-
นิคํณฺฤุณฺภิญฺโญ ทิกฺฺิจฺฺภิญฺโญ โลกํติ วิ เอาตํ เตติ ปฺณญา-
ปลุณฺฌเตพไหม โจ ฏิติ โโลกํโต swal โคติา สุขปาณิรฺโดปฺติ-
สภาวอสุ โดตโนฯ อนฺตา จ อนฺตา โอ ฆตานํโด เนวนํ-
ตานํนฺโด จาติ อนฺตานํโด สามฺญนินํทเทสน เอกสเสน วา
นามรูปปฺจอญา สภาวนํอํิอทีษฐี วิ ยา อนฺตานํสดหริโติ-
วาโก อนฺตานํโด ยา กญฺญา ธรณํติ อ โอนฺตํ ตํ
วา ญา อนฺตนํสํวติ วา อนฺตานํสํแนฺอํิอทีษฐี-
วา ญา อนฺตา อุกฺกฏิํ ธิโรณฺติํ โลเอสํ อโศกํ อดีติ-
อนฺตานํ คิฺฏิฺกา อนฺตานํวา อกา ฑฺฐํ วา อนฺตานํ วา อนฺตานํ-
วาเนวนํนฺตนํวา อารฺมฺพุ ปวดฺวํ รองเท้าอิตอํอิอีอี-
[๕๔] ทุตฺพิชฺชา ที อนตานํวาํน อนฺตาํที อนอาวที-
อนุตานํวาํนแนวจํนุตาดํ ตกํ โภโต ปฏิภาณินิมุตฺ-
จกฺวาเปรียญู อวตมฺมตา ดี โโลกํติ กหฺวา อนฺตุํ-
โลกํสํ โหติ๚ ถูกภาพเปรียญู ต๎ โลโค กหฺวา อนุตฺสฺุมิ-
โลคสํ โหติ๚ อุกฺกฏิํ อุกฺกฏิํ อุตฺมิโธ อนุตฺเตวา ปน ตรีโย วฑฺฒนํ-
อุตฺมิโโต อนฤตฺสญํ ตรีโย อนุตฺเตวา ปน ตรีโย วฑฺฒนํ-
อุตฺมิโโต อนฤตฺสญํ โติํ อุตฺมิโโต โอตตํ ว วฑฺฒนํ-
มเหสี กํากํํอนฺุโน๚ อนุโมโต
[ส.ป. ๑๙๐]