ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-สารตฤกษ์นี้นาม วันเวียนภูกาส ณุมุติ (ปฐม ภาค1) - หน้าที่ 310
ภาวน สุตตาย เตสา ผาสา ทิภูมามา ภา วา สุตตา ลุกขิตติ
วิญญาณาติ ติอิอิ อิติ วุตติ โหติ ยตา ควิสส ทุฆามานัส
คติ ทุทธร สถาโทติ โหทนริยาย คมทริยาย ลุกขิตติ เอว
อธิษฐาน ยม สมนะ สมนีเต สมนีย จุ วุดดา สุตติ อยมุตโต
วิญญาณมายาโนเอา โหติ อนุญติริยาย สมพุนธาเว ปทคลสุต
สุตตาวิเรหาวาโตติ สมุสส สุตตา กิริยาย จิตติสุต อุปามริยา
ผาสา ทิกวน กิริยา จ ลุกขิตติเอะ ตี ตกุต โหทนีคติ อภิรนฤกษส
ภาวนา ภาวกุณตุตส สา ทีโปนุตู จิอิอิ บนาติ อิมสูมิ
วิญญา เหตุอุตโต กรุณาโต จ สมวรติติ อนุเนน วติทีวิซาย
วสติอาคทีสู วัย เหตุอุตโต พรสุนา ฉินาติ ทุพลา นคติวิตติ-
อาทีสู วิธ กรณตูโก จ สมวรรคิตติ กำ สมวกติติ อาหาร โย
หิ โลติอทิ ที่น สมเณน เหตุคุณตน กรณุคุณติ เออ ตา
ปน ตัคตุตวิติคุต โมว สุกอปปญจุงติยา เหตุ แล้ว กรุณา จุฯฯ
ตนาคา ยามา ภาวา สุกาจปลปญฺญุตติยา ปรมเมยา เตส สุตติ-
ตกุต ติ ตติ สุกายาปปลญฺญุตติหฤดู วีฤฏุมิโน
วิรติ ตพา ตติ ติ วิกุกมฺม อาเว จตุคามโว ตตคามา วสติ สุกิโธ
[ม ป ส ป ๑๐๐]