ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคมโลกลีสสุทธิ์ (ตติยภาค) - หน้าที่ 30
มจรุตโกสียสุจิอจู: [๓๓]
ยานี ภมโร ปุปลปุตติ อิมิ ธมมเทสน สตฺตา สาตฺตา สาวตํ
วิหารนโมนจรุตโกสียสุจิ อาคารกถิ
วติจ ราชเทวี สมนุจิตี ราชนครสิทธิ กิริ อวิทุเ รกิสุรํ
นาม นิทโม อโหสิ ตุตโตโก มจรุตโก โลสิโย นาม เสฏฐี
อสีโตโกวิริโย ปฐวีสติ ไส คิณฺคุณ เตละพิณูปมิ ปรัสํ นํ เทติ
น อตฺตนา ปรํญาสติ อติสํ สํ วิจกาชํ เนว ปฏตํ ทํํ
น สมุทรมุขมานํ อติฏฺตํ อนฺโญ โภคํ รุกฺคลิฏฺหา ไปฺคํรติ
วิว อปลิโกํ คิณฺจิตติ
สตฺตา เอกกิจํ ปญฺญาสมยะ มาฆฺรณาสมภฤติโต วิทยูชาย
สกฺโลภาทํ ยํ โภชนยุพนฺธว โอโลภนฺโต ปจฺจิมตฺติสโสฬน-
มคุณา วณฺณสุต สฤชํ ศลฺไภกํ โลคาพคฺดิสนฺทํ
อุปนิสรํย อทฺธสตํ ติโต ปริสม นา โส เวทติ
ราชเคท คณฺฑูว ราชปฺญาณํ กฏวา อาญฺฉนฺโต เอํ าฉทฺชฺดฺตํ
หนุนไทมสํ กุมภปุํ วกฺปลูํ ขนฺนํ ทิสม ว ตฺตอน ปิใบํ
อุปาเทวา อตฺตศนะ มรํ คณฺฑูว จินฺตํ สาคํ กปฺปลูํ
ขาทํฏฺโกโมหติ วาณฺมพิ พุท มยา สฑูํ ขาทํฺฏกามา วิมิสนที
เอว เม พุทฺธิ ติละ ตนฺทลู สปิยปณฺติทานิน ปริกฺษํ คมิสฺสนุติ
น กสุติโก สกฺสามิ ตติ นุกํ อวิชานโต จรติ โส จตฺถํ