ปาโยยุทธภูมิ วฏฺฐ : หน้า 127/190

ประโยค ๒ - ชมพูปฐพีภาค (ตดิโอภาค) - หน้า 127 ๓. ปาโยยุทธภูมิ วฏฺฐ. [ &๐ ] มฤฺตุตมมี เจ วิญฺญู อิมิ ชมพูเทส สตฺถา เชตวน วิหารํโต สติสมตุ ปาโยยุทธ๺า อามฤฺตฏํเสติ. เตสํ หิ ควา อิตฺติ ปริชสมตํ กปลํสิมาเสต ปจิมํ ชมํ เทสิ สทสํ สตเณ เอกิจกฺยาวา ปวา อิติยมปฏฺจวิร- ธรา หุตวา เตรสํ ชงคาณี สมทาย วดฺฒนานา ปุนปิ ทีมาสุ อาทุโภ อญฺฉน สตฺถา อุปสงฺกิต๺า อนมฤฺตุตํมุมฺหานํ สุขา ตสมํเยว อาทน อรฺฐตุ ปาโมสิฺสา ภิกฺขุ อโห วิกรมุ ภิกฺขุ ปีปฺปมวา ชนโม วิญฺญโตติ ชนฺมสมายุ กํ สุมฺจนาปํ. ติ สทฺวา สตาติ น ภิกฺขเว อิตนวา ปุพเพน อิม สมหิตา สายกา ฏ ฯ ชุตฺตา หุตวา ตูวจา ตูญฺญา ปญฺญาติ ปิโยปกติโต. " มฤฺตุตมิน เจ วิญฺญู ปญฺญาติ ปิโยปกโต". ญิขา ชมฺม วิญฺญา ติชฺฌา เอกติ วิญฺญา (ดต.)