ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - ชมพูปทุมาอคาถา (ตติย ภาค)- หน้า 188
อชุมาสโย. เถโร ตา ญฺฉวา ติสส ฯ สาเจ นิวตติคูณา นิวตติคีติ
อาถก. โส สฺตการญฺญ ภิกฺขุสงฺมณฺญ วนฺทติวา นิวตติ. สตฺตา
เหตตามวา อมหฏิ.
ภิกฺขุจ ธมฺมภาย ถกา อุณปาทิ “อิโห วด ดีสูสสามโนโร”
ทกุรฺ กโรติ ปุณฺณสิควาใญ โหนต ปฏิจฉนาสุ อถตา สตฺตสฺ
มงคลสฺสุ ปญฺญนุส ธิกฺขุตา อุปโพมฏมฺมปายาสมวา อาทิส
ปฺพฺพชิกาเล อนุตโตวาร พทฺธปญฺญาสฺถ สภฺฐ ฐิตญฺญู สตตํ
ทิวสนํ อุปโพมทมฺจายสมวา อาทิส ปพฺพชิกา อนุตโตว ทิวสํ คามํ
ปวิตโต ทวีเหฺว ทิวสํ สากฺกาสุเสน สทฺธี ปิณฺฑปาตสหสุ ลิ
ปุณฺนกวิตา กมฺพลสถานสละ อิติสิส ฆิโอ วสนาเภ มหาลาสกกาโร
อุปโพชิ โกนิ เวสารํ ลากฺการิ จตุเทวา ครณํ ปริตฺตวา
มิลาสกานเร ยาเปติ ทุกฺราสกา โว ตา สามเบโรโร สตฺถา
อาคมฺวา “กยา นุตฺตะ ภิกฺขา เอเตกิ กาย สนฺนิสนฺนาติ
ปญฺจิตฺวา, “อิเมย นามา ตุเต อภิปา ลามภิษา ลญฺฌปิสฺสา
นามสา อนุมา นิพฺพานคามินี ปฏิปา เอ๋อ ลามํ
ลติสฺสมายติ ศิ อารญฺญากิจจูกลสํมาทนวา ลญฺฌปิลิส สรณุคฺขสฺส
ภิกฺขุน โณ จตุโต โปยาย วิวฤกวาราเย Letูญฺญติ นิพฺพานาคมินยา
ปน ปฏิปาทย อุปปนัง ลกาสุกกา ปิหา อรณฺณํ ปริสิตฺวา
มุณฑนโต วายมนโต อรทตฺธิ คณฺหติฺติ อนสุธิฺมิ มฤฏวา ธมฺมํ
เทสนํ โอปิกาอาม</s>