ปฏิกิลา: บทวิเคราะห์และความสำคัญในศาสตร์ : หน้า 44/190

ประโยค-ชมมาปฏิกิลา (ตะโยภาโค) - หน้า ที่ 44 คุณหาดิ น สขฺมาทิ น อุทกํ สกํโรค ปฏิจฉา ปติ สกํโค. อถกวิส ระกํ สกํา เทอ ปูณิ คึ อานนทุ อปลิ กา ธมมิ ปริญญปุณณิติ. อาม มณฑติ คํ สกํา จํิ คุณหาดิ ติ. มลิ กา คณฺฑํ สกํจํ คณหาดิ สกํจํ สขฺมาทิ สกํจํ อุทเทส ปติจิ คาํ สกํจํ สกํจํ คณหาดิ ติ สกํจํ คุณหาดิ น สขฺมาทิ น อุทกํ สกํโรค ปฏิจฉา ตน อนาติร ตา เนว สกํจํ กเรสสุ วจน สุตฺวา อนนุท มยา กิตฺธญฺา โมนา มาม สกํจํ อสุชฺนุตสส อคฺคุรํน อคฺรํ ปุจฺฉํ วิยา อโนโล โหติ สกํจํ ปน สวนเทนี กริโน สกํจํ มหุปโน โหติ มหานิสา โสตี วุตา อิมา เทว อากา อกาสิ " ยถปิ จิริ ช ปุปลํ วณฺณู อนุธิ เอวํ สกํจิตา วาจา อผลา โหติ อนุพุโต ยถา ปิ จิริ ช ปุปลํ วณฺณู สกํจํ อนุธิ สกํจํ" ตทุตฺ จิริ ชน โอสถํ อนุธิ์ วณฺณานุธิํ วณฺณสํฐาน- สมนุํ. อนุธนุตติ คณธรํที ปาลิกทุกา คิริณํอณี-เกทํ. เอวํ สกํจิตา วาจา สกํจา นาม เตปิึ พุทฺธวจน ตํ วณฺณ สตนฺธํ อนุธิฺ ปฺูษํสติสํ. ยถา ปน อนุธิกํ ปูปํโย น ธาเรติ ตสุส สรินฺร คณฺโณ น พรตฺเอว เอวํปิ โโย น สกํจิ โสวนทิที น มาจรติ ตเสสํ ตสุส สกํจํ