ชมพูปฐกษา (ตติย ภาค) - หน้าที่ 106 : หน้า 106/190

ประโยค๒ - ชมพูปฐกษา (ตติย ภาค) - หน้าที่ 106 อดิตทิสุด อุปปฏิทานาโล สตูา วสติ ตู ปูจิฉวามา สตูโวาท กริหิติ. อาโภ ราชา สุณหฤกษี ยานนี้ มูลลิกา สุนทรี วิหาร คณุตวาม มณะภายุติโช คณีญา วัตถุ อาสโภนิโต สตูกา วนทิพวา เอกมาติ นิสีติ อน น สตูา หนุก มูโล น สติ. ตู มหาราช อาคุณสี ทิวา ทิวาสาติ ปรมจิ อาลปิ โลโป คุณสิเน วนิสีติ. ตโต มูลลิกา ภาวโต คาโรเจส ภนmist รณญา คริ มาหินยามสนนบุตร สุกไท สุขโต อนู ปูโรหิตาส สารา ปรินา คเหตุว่า เตส คลงโลเกน ยุเญอ ชีวา ชีวิต ลิกุตสุติติ อาท ราชา ปาน พูท คุณหาปลี เตนาย มยา อธินิโตติ. เวว กิ มาหาราชิต เอว มณุตีดี. กินนีด สุไท สุตโตติ. โอ อุดมาน ตุตยานาม อากิญจิ. ตลากคสุด ต ิ สุตา วา เอโกโกโล สาโค. อนิต สตู มา ภาย มหาราช ต ว อนุราโย นุตติ ปาปมภูมิ โสต อุตูโน ทุกิฺ อาวิ โรนิโต เอามาหสุติ ก็ ปน เต หี มุมต อุตโน ทุกิฺ อาวิริโรนา เอามาหสุติ ก็ ปน เต มุทิ ภนุต อุตโน ทุกิฺ อาวิริจิตติ เตนิโ มหาราช สุนาตติ วาทวา อดีติ อาริ อดีติ วิสติวสุตสุตยายุกสุ มนุสสต สุสิโป ภาควา โลก อุปปชิตวา วิสติยา จูนาสวาสเส สทธี จาริ จรมานโน พารานสี อมนาสิ พารานสีสาโอ เทววี คยีบ พุทธาริปิ เอโกโต หุตวา อานคุตกานิ ปวุตติสุ. ตทา พาราสิสึ คติภูมิ-