วาสมาโน ขนธธอุตตะมงตุฒม์ : หน้า 126/190

ประโโยค๒ - ชมพูภูฏฐ (ดติย ภาโก) - หน้าที่ 126 วาสมาโน ขนธธอุตตะมงตุฒม์ น ฐานติ ติตติคริฏฺ ต ปวตติ ตกคดสฺส อาโรฺจฺ อก สฺตา เตสํ ธมฺม เทเสนโต อิม คามามา " ยาวชีวิมิ יה พาโล ปณฺฑิต ปริญฺญิตา" ครสุตโต พาโล นามส ยาวชีวปิ ปณฺฑิต อุปสงฺคมโนโต ปิญฺญาปสนฺโต อิทิ พุทธวจน อดุคฺติ พุทธวจนฺติ เอวํ ปริตติฺตํ มิมํ วา อํ วิภโร อย อาณาโร ยอ โคโร ต่ําอิทิ โอวุชิ อิทิ เสวติพุทฺธิ อิทิ น เสวติพุทฺธิ อิทิ ปฏิวชิณฺติพุทฺธิ อิทิ สจิตกํตพนฺธุ เอ๋า ปฏิปฺฒิปฏิวรณํ วนํ ชนาติ ยากํ ทพฺพุ สุปฺรสํ ยกํ ยา ท พุทฺธ ยา ปริญฺญา นบา ปกํรํ สุปฺวีติยา สมปริวฺดฺตมานาปิ อิทิ โลลิกํ อิทิ อโลลิกํ อิทิ ตึกฺตํ อิทิ บาริกํ อิทิ กรุกํ อิทิ อมฺพิสิํ อิทิ อนุมิลํ อิทิ สถานติ สุปฺรสํ น ชานาติ เอกําวา พาโล ปณฺฑิตี ปณฺฑิตาสนา อาณฺญตุฏิกญฺญูนา อาสวติ จิตตานุ วิญฺญฐึสุ อุทฺฐิฤตราเถวฺคํ