ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโชค2 - ชมมปฏิทินกาน (ตดิยภาโก) - หน้าที่ 147
กำ ลูโฉดิ อีธร ลูโฉดิ เอวะ ทูดิย ตติย ตอัดเปิด วิวเสป
เหมิ พุฒปิ จุดมานิน อ อึ อีธร ภิวสาเต็ม คาม คนนู น
อิอุตติ. อาสิกา อย่ วิวส ทิมส เนว คาม ปวรติญูป อนุเหทิ
ปติิติ อาหาร อาหารดี อีธร อีธร เม ลูโฉดิ วาตติ กินนู
โพ โกรดิ ปริคุณนี้สม นนติ คาม ปวรติญู เอก เทว ชน
ตสุสปี ปริคุณหนุตติ โอโหย คมืส. เต ปจุณโต คูฉณฺวิ วาย
หฤวาม บิสิสฺส โอโบ เดส ตวาา ตวาา ปรุมแนว จวดุกู๋
โอฐู ณ คู ขณะติ. อิทเร สุตฺส กรีวี ทิสาาวา อธิวาณา อาโรจิสูส.
ดำ สุวา อาธิวา อิฟ ภริย กมมุ สง สมมุส โคตมสุข
สาวกา ชานยุ่ง อาธิวา คูฉ ขนามนาน วิรนุตติ อนุมาหิ
กติติี. ปาเขสํยํ นาย อนุคำํ อนุจริตํ ต ตจตโน สนฺติฺกา
นิวิสาสํ มหาชนุตสํ องฺจารณญฺาณ โทติ โส ตคุต คณทวา รฤติ
ดูรีา มหาชนุตสํ สรีราลฺชนฺกาย อามนฺมาฬ เอกน
หยฺตุน ปลากนฺสํ เอก นาปุ สาโลน อดิ. ตสูมิ มหนันฺทํ โโลฌทํ. ปิฎฺจิฺบิฺษาโน อดกิจฺติ กุตฺติ มหนฺติ นิสาย มาหาชนุตสํ อุจารากรณญาณ โโตติ. โส ตคุต คณทวา รฤติ คณทวา มหาชนุตสํ สริราลูปชนฺกาย อมญนฺทนฺเต เอกน หฤฺถน ปาลนตสํ เอา ปุฬสํ โอโลพุทฺ อา ปํํ อุกฺกติ วอ ชนาโก อุตฺตราตามภูมิ. มุจํ วิริฏฺวา ดีฤติ มหาชนโนํ ตํ ทิสฺวา อุปสมุกฺวา วณฺฑิตา มนฺนฺตา กลฺมํ อยุ โยฯ วิริฏฺวา จิตฺโตํ ปจฺจติ. อ้ํา วา๎ฎกาโม อนฺโตํ เม อาหารี๒ นุตฺติติ.