การสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา : หน้า 8/128

ท่านจึงอาพาธอยู่เนือง ๆ แพทย์บอกให้ท่านวางมือ เสียบ้าง แต่ท่านก็ไม่ได้ทำตามคำแนะนำของแพทย์ ๖๗ จนกระทั่งท่านได้มรณภาพอย่างสงบด้วยสิริอายุเพียง ปีเท่านั้น แต่เป็นวันเวลาที่มีคุณค่า เพราะได้ ทำหน้าที่เป็นพุทธบุตรผู้กอบกู้พระพุทธศาสนาใน ศรีลังกาได้สำเร็จ ท่านจึงได้ไปเป็นเทพบุตรผู้มีรัศมี กายสว่างไสว เสวยทิพยสมบัติในสวรรค์ชั้นดุสิต ด้วยความปลื้มในบุญ พันธกิจการยอยกพระพุทธศาสนา ของนักสร้างบารมีพันธุ์รื้อวัฏฏะ ยอดนักสร้างบารมีผู้มีหัวใจโชนนิรันดร์ทุกท่าน เมื่อเทียบเวลาในมนุษยโลกกับดุสิตบุรีช่างเป็นช่วง เวลาที่สั้นเหลือเกิน เวลา ๑๐๐ ปีของเรานั้น เท่ากับ 5 ชั่วโมงในดุสิตบุรี เราสละทิพยสมบัติมาไม่กี่ชั่วโมง เพื่อเอาบารมีกลับไปให้ได้มากที่สุด ก่อนมาทุกท่าน ต่างมีมโนปณิธานที่หาญกล้าว่า “จะลงมาเผยแผ่ พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก และเพิ่ม เติมบุญบารมีให้แก่กล้ามากยิ่งขึ้น แล้วจึงค่อย กลับขึ้นไปพักที่ดุสิตบุรี” ดังนั้น นอกจากจะรักษา พระพุทธศาสนาไม่ให้เสื่อมถอยลงไปแล้ว พันธกิจของ นักสร้างบารมี พันธุ์รื้อวัฏฏะ ยังจะฟื้นฟูให้รุ่งเรือง เฟื่องฟูกว่าเดิม อีกทั้งจะเผยแผ่ไปทั่วโลกอีกด้วย แม้จะเป็นกองเสบียง ก็จะลุยเคียงบ่าเคียงไหล่ สนับสนุนโครงงานของหลวงพ่ออย่างเต็มกำลัง เมื่อท่านคุณานันทะลงมาจากดุสิตบุรีเพียง หนึ่งเดียวยังทำได้ แล้วทำไมนักสร้างบารมีพันธุ์รื้อ วัฏฏะที่ลงมากันเป็นทีมอย่างพวกเราจะทำไม่ได้ เรา ทุกคนทำได้อยู่แล้ว จากนี้ไป เส้นทางการสร้างบารมี ของเราจะไม่มีวันมืดมิด เพราะเรามีพระพ่อผู้เป็นดุจ ตะวันธรรม คอยโชนแสงนำทางและต่อเติมพลังใจ ให้เราตลอดเวลา ถึงเวลาแล้วที่ทั้งฝ่ายบรรพชิตและ คฤหัสถ์ต้องฝึกตนให้เป็นประดุจดั่งท่านคุณานันทะ ด้วยการหันมาศึกษาพุทธศาสนาและนำไปปฏิบัติ อย่างจริงจังจนเข้าถึงพระแท้ในตัว จึงจะได้ชื่อว่าเป็น ชาวพุทธแท้ผู้พิทักษ์พระพุทธศาสนา ชาวพุทธแท้..จะต้องรักพระพุทธศาสนา เมื่อ พระสงฆ์โดนรังแก ต้องไม่มัวสงบเสงี่ยมเจียมตัว เพราะกลัวตาย แล้ววางอุเบกขา ถ้าประเทศไทย ไม่มีพระ แล้วชาวพุทธจะอยู่ได้อย่างไร ชาวพุทธแท้...ต้องกล้าเผชิญหน้าหรือกล้า แสดงทัศนะให้เขารู้ว่า พระพุทธศาสนานี่แหละ สามารถนำผู้ปฏิบัติไปสู่สวรรค์นิพพานได้อย่างแท้จริง ชาวพุทธแท้...เมื่อพุทธศาสนากำลังมีภัย จะ ไม่มัวแผ่เมตตาแต่เพียงอย่างเดียว แต่จะใช้ปัญญา หาทางปรับปรุงแก้ไข กระตือรือร้น สามัคคีร่วมใจ กันขจัดภัยพาลของพระพุทธศาสนา เมื่อไรที่พระแท้กับชาวพุทธแท้รวมพลังเป็น หนึ่งเดียวกันเหมือนดวงตะวันที่มีดวงเดียว เมื่อนั้น ผู้ไม่หวังดีทั้งหลายย่อมมิอาจทำให้พุทธศาสนาเสื่อม หายไปจากผืนแผ่นดินไทยได้ และเมื่อไรที่เราสามารถ ยอยกพระพุทธศาสนาให้สูงเด่นเป็นที่พึ่งแก่ชาวโลก ได้สำเร็จ เมื่อนั้นเราก็จะได้กลับไปเสวยทิพยสมบัติ ณ ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ พร้อม กับบุญบารมีที่หนาแน่นกว่าเดิม... เราทุกคน คือผู้สร้างประวัติศาสตร์ในการ ยอยกพระพุทธศาสนา เราทุกคน คือผู้สร้างสันติภาพโลก เพราะเราทุกคน.. คือยอดนักสร้างบารมี พันธุ์รื้อวัฏฏะ ผู้มุ่งปราบมารไปสู่ที่สุดแห่งธรรม..