การดำเนินชีวิตและความปลอดภัยของลูกไก่ : หน้า 109/128

๑๐๗ บ่อยครั้งที่เห็นบรรดาลูกไก่เดินตามหลังแม่ หลวงพ่อมักบอกกับแม่ไก่ว่า เลี้ยงลูกให้รอดปลอดภัย หมดทุกตัวนะ ผมจำได้ว่าแม่ไก่ตัวนี้ เคยออกไข่ พอฟักออกมาเป็นตัว ก็พาลูก ๆ ออกไปเดินคุ้ยเขี่ยหากิน เมื่อ เวลาผ่านไป สังเกตเห็นลูกไก่หายไปจากฝูงทีละตัวสองตัว ทราบว่าป่วยตายบ้าง ถูกสัตว์อื่นรังแกก็มี ถูกสัตว์เลื้อยคลานคาบเอาไปกินก็บ่อย สุดท้ายเหลือรอดเพียงไม่กี่ตัว การดำเนินชีวิตให้อยู่รอดไม่ใช่เรื่องง่าย การจะให้อยู่อย่างปลอดภัยยิ่งเป็นเรื่องยากมากขึ้น และ ยิ่งยากมากขึ้นไปอีก หากจะให้รอดปลอดภัยจากอบาย หรือยิ่งไปกว่านั้นให้รอดหลุดพ้นจาก วงเวียนสังสารวัฏ ความพิเศษหนึ่งที่ทำให้คนเราต่างจากไก่และสัตว์ทั่ว ๆ ไป คือเรารู้ว่าชีวิตเรานั้นไม่ได้ยืนยาว เวลาในชีวิตมีจำกัด เผลอแป๊บเดียวก็หมดวันหมดคืนแล้วก็หมดชีวิต และเราก็รู้ว่าความสมบูรณ์แข็งแรงก็มีจำกัดอยู่แค่ช่วงเดียว เราจึงไม่ควรประมาท ปล่อยให้เวลา ผ่านไป โดยไม่เร่งสร้างบุญกุศลใส่ตัว หรือแสวงหาแก่นแท้ที่เป็นที่พึ่งของชีวิต ยามบ่ายเมื่อหลายวันก่อน ระหว่างทางที่เดินหลวงพ่อหันไปเห็นต้นปรงที่ขึ้นเป็นกลุ่มอยู่ชายน้ำ ก่อนนี้เห็นใบสีเขียวแล้วรู้สึกสดชื่น คราวนี้ใบสีเขียวเปลี่ยนเป็นใบเดี่ยว ๆ สีน้ำตาลทั้งกอ ๆ เห็นแล้วปลง เช่นเดียวกับต้นไม้ใหญ่ที่บัดนี้ก็ใกล้หมดอายุขัยต่างก็ทยอยยืนต้นตายทีละต้น