การบวชและการพัฒนาจิตใจ : หน้า 30/128

อุบัติเหตุ การทำร้ายกันน้อยลง คนเป็นหมอก ทำงานน้อยลง เพราะไม่มีคนให้รักษา ถือเป็นการ แก้ปัญหาที่ต้นเหตุ ด้วยการสร้างกรรมดี จะได้ไม่ เกิดเป็นวิบากกรรม ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคภัยไข้เจ็บ และเชื่อว่าผู้ที่ฉลาดและเห็นภัยในวัฏสงสาร ควรจะให้โอกาสตนเองมาศึกษาปฏิบัติธรรม ทำที่ พึ่งให้กับตนเองก่อน หลังจากนั้นจึงจะทำประโยชน์ ให้คนรอบข้างและสังคมได้ ซึ่งประโยชน์ที่ผมเลือก ทำให้ตนเองนั้น ก็คือการสั่งสมบุญ และบุญใหญ่ที่ ลูกผู้ชายสามารถทำได้ ก็คือ การบวช ยิ่งหลวงพ่อเปิดโอกาสให้ลูก ๆ ได้มาบวช ช่วงเข้าพรรษา จึงตัดสินใจได้ไม่ยากเลย ที่จะมา บวชในพรรษานี้ และปีนี้ยังเป็นรุ่นพิเศษคือบวช รูป เพื่อเป็นพระพี่เลี้ยงรุ่น ๗,๐๐๐ รูป อีก ทั้งยังเป็นการสถาปนาไปสู่การบวช ๑๐๐,๐๐๐ รูป 9,000 ในอนาคตด้วย หลังจากได้เข้ามาในโครงการฯ ก็ได้พบเจอ กับเพื่อนที่มาบวชจำนวนมาก จากหลายภูมิลำเนา และผู้บวชก็มีอายุแตกต่างกันมาก บางคนเป็น เป็นพ่อของเราได้เลย เมื่อคนจำนวนมากมาอยู่ ด้วยกันก็ต้องมีระเบียบวินัยมากำกับ ไม่ว่าจะ แปรงฟัน ล้างหน้า อาบน้ำ ทำวัตร ปฏิบัติธรรม ก็ล้วนเป็นไปตามตารางกิจวัตรทั้งสิ้น จนคิดว่าอยู่ เหมือนเป็นทหาร แต่เป็นทหารแห่งกองทัพธรรม ที่ ไม่ได้ไปต่อสู้กับใคร แต่ต้องสู้กับกิเลสที่ฝังอยู่ในใจ เรามาช้านาน การมาอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้สะดวกสบาย เหมือนอยู่ที่บ้าน ไม่สามารถทำตามใจอย่างที่เคย ทำได้ แต่ผมก็มีคณะพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงคอย ให้คำปรึกษาชี้แนะ จนทำให้ปรับตัวปรับใจ เมื่อ ยอมรับสภาพแวดล้อมใหม่ ๆ ได้ ก็มีความสุข บรรยากาศเหมือนพี่น้องก็บังเกิดขึ้น และเมื่อทุก รูปได้ฝึกสมาธิมากๆ ใจก็นุ่มนวล มีความอดทน กับการกระทบกระทั่งได้เป็นอย่างดี วันหนึ่งขณะที่อบรมอยู่ที่เขาแก้วเสด็จ ได้ นั่งหลับตาปล่อยใจไปตามเสียงเทศน์ของพระเดช พระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวที่เมตตามาเทศน์สอนให้ กับเหล่าธรรมทายาทที่เขาแก้วเสด็จ ท่านได้เน้น เรื่องมรรคมีองค์ ๘ ว่า เมื่อปฏิบัติได้ถูกส่วน ทำ ซ้ำแล้วซ้ำอีกก็จะเข้าถึงธรรมได้ แม้อากาศจะ ร้อน เหงื่อไคลไหลออกมา ก็หยุดใจนิ่ง ๆ ไว้ที่ ศูนย์กลางกาย นึกภาพองค์พระ TOP VIEW ที่ หลวงพ่อฉายใน DMC บ่อย ๆ เป็นช่วงเวลาที่ เคลิ้ม ๆ สบาย ๆ อย่างบอกไม่ถูก ทันใดนั้น ที่ศูนย์กลางกายก็มีแสงสว่างโพลงขึ้นมา เป็น ความสว่างที่จ้าแต่ไม่แสบตา สว่างมากกว่า ดวงอาทิตย์ แสงที่เห็นทำให้ผมตื่นตัวและตื่นเต้น มาก ๆ ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นในเวลาที่เราหลับตาได้ เห็นอยู่สักพักหนึ่งก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ยังไม่มีองค์พระผุดขึ้นมาสักทีแถมยังตื่นเต้นด้วย แสงสว่างจึงค่อย ๆ หายไป แต่ก็ทำให้ผมมั่นใจว่า เรามาถูกทางแล้ว ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีจริง พิสูจน์ได้ด้วยตนเอง พระรุ่นกองพันสถาปนาทุกรูป รู้สึกตื่นเต้น มาก ๆ ที่หลวงพ่อได้มอบบุญใหญ่ให้ไปทำหน้าที่ ที่ยิ่งใหญ่ เป็นพระพี่เลี้ยงในโครงการ ๗,๐๐๐ รูป ๓,๐๐๐ ตำบล เพราะจะเป็นการฟื้นฟูศีลธรรม ให้กลับมาอีกครั้งในยุคที่เรายังมีชีวิตอยู่ พวกเรา ภูมิใจมาก ๆ ว่าสิ่งที่ลูก ๆ ได้ฝึกตัวเองเป็น พระแท้เป็นเวลาเดือนครึ่ง ลูกพระทุกรูปกำลังทำ หน้าที่เป็นพระพี่ชายที่ดูแลพระน้อง ๆ ถึงหมื่น กว่ารูป ถ้าหลวงพ่อถามว่า “เหนื่อยไหมลูก” ลูก ๆ กองพันสถาปนาทุกรูป ก็ขอตอบหลวงพ่อว่า “ปลื้มครับหลวงพ่อ” และพวกเราจะทำหน้าที่ พระพี่เลี้ยงให้ดีที่สุด และจะทำหน้าที่เป็นผู้รักษา ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา ให้ยุคนี้เป็นยุคทองของการ เผยแผ่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้เฟื่องฟู ๆ