อยู่ในบุญ - วารสารเผยแผ่ธรรมะ : หน้า 126/128

ouho um อยู่ใน ที่ปรึกษา พระมหาสมบุญ สมมาปุญฺโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระวิษณุ ปญฺญาทีโป พระอารักษ์ ญาณารกุโข พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสาโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกุขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิวํโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระธีระ นาถธมฺโม, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระธนรินทร์ สิริธโร, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, พระสิปปภาส พรหมสโร, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์ วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, ระพีพรรณ ใจภักดี, บริบูรณ์ สัญลักษณ์พิบูลย์, อรพรรณ วีระกูล, เปรมจิต จงเจียมใจ, ธันยาภรณ์ เชื้อนิจ, บุษบา ธาราสมบัติ, กนกพร เทศนา มาลีวรรณ ว่องเกษฎา, รัตนา อรัมสัจจากูล บรรณาธิการสารสนเทศ วรรณภา พลกลาง, รักชนก ชนะพล ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม ลือพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์ ภัทรา ศรีวสุธา, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, สุพัตรา ปัญญาแสง, พีระ แสงงาม, สิริพันธุ์ สมาหารพันธุ์, สุภชา ศรีโสภิต ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๐๘-๖๗๗๑-๒๒๖๘ เปมิกา ฤทธิธรรม ๐๘๙-๐๖๕-๙๙๒๔ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐๘-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐๘-๖๙๘๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถึงธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป เราสอนตัวเองได้ไหม..? การสร้างบารมีของเราเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ เป็นงานที่ชาวโลก ยากจะเข้าใจ แต่ขอให้เราทำความเข้าใจเถิดว่า...งานบุญทุกอย่าง ที่เกิดขึ้น ล้วนเป็นไปเพื่อให้ตัวเราและชาวโลกเข้าถึงพระธรรมกาย หากเราตอกย้ำตัวเองบ่อย ๆ เราจะไม่หลงประเด็น จะทำทุกอย่าง เพื่อให้ความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจ เกิดขึ้นกับเราจริง ๆ เราจะ ไม่ฟุ้งซ่านในเรื่องไม่เป็นเรื่อง จะไม่ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ จะไม่ท้อแท้ หรือน้อยใจอะไรง่าย ๆ จะไม่มีเวลามาสนใจเรื่อง ปลีกย่อย เรื่องวิตกกังวล เรื่องเครียด จะสามารถตัดอารมณ์ที่ ไม่ใช่ออกไปได้เร็ว ใจจะมีคุณภาพตลอดเวลา เพราะจับแง่คิดเป็น ขอให้เราทำใจให้ใหญ่ เมื่อใจยิ่งใหญ่ โลกก็จะเหลือใบเล็กนิดเดียว จะมองไม่เห็นว่าอะไรเป็นอุปสรรค ใจเราจะมีพลังอย่างมหาศาล ในใจจะมีแต่คำว่าทำอย่างไรจะบรรลุเป้าหมาย ถอยห่าง ดังนั้น เราจำเป็นต้องสอนตัวเองให้ได้อย่างนี้ หากสอนตัวเอง ไม่ได้ สักวัน...เราอาจหลุดไปจากเส้นทางนี้ หรือค่อย ๆ ออกไปเรื่อย ๆ เพราะนับวัน....งานของวัดยิ่งขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ซึ่งเป็นธรรมดา...การทำงานใหญ่ อุปสรรคย่อมมีแน่นอน ดังนั้น ต้อง สอนตัวเองให้ได้ เพื่อจะได้ไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมพร้อมกัน..... ๆ