ข้อความต้นฉบับในหน้า
เหล้ามา ก็ผมเอง เลิกได้ไหม อยากจะเห็นทวดอายุยืนไหม อยากเห็นทวดน่ารักไหม อยากเห็น
เพราะฉะนั้นเราต้องไม่ไปซื้อนะครับ เหลนก็ดีไม่ไปซื้ออีก
ทีนี้ก็เลยเหลือคนใช้ที่บ้าน เมื่อ 1 ลูก หลาน เหลน ไม่ไปซื้อให้ ทำอย่างไร ใช้คนใช้ไป เราก็
ห้ามคนใช้ไม่ให้ไป คนใช้ก็เชื่อ โยมพ่อเลยหาเรื่องไล่คนใช้ออกจากบ้าน เราก็รู้ว่าคนใช้ไม่มีความผิด
แต่ว่ากลัวโยมพ่ออุ่นใจมากไป หรือทำอะไรไม่เหมาะไม่ควรมากไป ตัดใจให้คนใช้ออก แล้วให้เงิน
ชดเชยเขาไปพอสมควรทีเดียว คนใช้ใหม่เข้ามาก็โดนหาเรื่องให้ออกอยู่หลายคน ก็สู้ทนกันไป
ใช้เวลากันเป็นปี
เหล้า..มันทำให้สติวายวอดหมด แล้วที่แน่ ๆ ทรัพย์ของเรา
ก็วายวอดตามไปด้วย ความเป็นคนของเรา บุญบารมีของเรา
ก็วายวอดไปด้วยกับทุกหยดที่มันโหลดเข้าไปในลำคอ
ในที่สุดโยมพ่อเมื่ออายุ ๗๕ ถึงเลิกได้ ด้วยมาตรการต่าง ๆ ที่ว่ามาอย่างนี้ จากนั้นท่าน
ก็เริ่มตักบาตร รักษาศีล นั่งสมาธิ ก็อยู่มาได้ถึงอายุ ๔๕ ปี เมื่อตอนท่านจะละโลก ท่านละเมอไป
ท่านตื่นตอนดึกประมาณตี ๓ แต่คิดว่าสว่างแล้ว ลุกขึ้นมาเรียกหลาน ๆ เหลน ๆ ว่า สายป่านนี้
แล้ว ความจริงคือเปิดไฟทิ้งเอาไว้ สายจนสว่างขนาดนี้แล้วยังไม่เตรียมข้าวมาให้ทวดตักบาตรอีก
แล้วท่านก็เลยเดินไปสะดุดประตูล้ม คนแก่อายุ ๘๕ ล้ม ก็เลยไม่ฟื้น ต่อมาอีกสักอาทิตย์สอง
อาทิตย์ท่านก็เสียชีวิตไป แต่ว่าก็ยังดีที่มีเวลาได้รักษาศีล ได้นั่งสมาธิ ได้ตักบาตรอยู่ ๑๐ ปี
สำหรับท่านที่เขียนจดหมายมาถามหลวงพ่อ ก็ได้แต่บอกว่า คุณพลาดไปแล้ว มันเป็น
ความผิดของคุณด้วยที่ไม่ห้ามเขาตั้งแต่ต้น ก็คงจะสมรู้ร่วมคิดเคยไปซื้อเหล้ามาให้ด้วย เคย
ทำกับแกล้มอร่อย ๆ ให้ด้วย เขาก็เลยติดหนัก เพราะว่าใจอ่อน เลยต้องมานั่งอ่อนใจอย่างนี้
ต่อแต่นี้ไปก็หัดแข็งใจบ้าง อย่าไปตามใจเขา ลองใช้วิธีที่หลวงพ่อใช้กับโยมพ่อตัวเองดูบ้างก็ได้
แต่ก็ระวังก็แล้วกัน ถ้าพ่อบ้านยังแข้งหนักอยู่ละก็ ค่อยพูดค่อยจากันให้ดี ถ้าอายุมากแล้ว
แข้งเบาแล้ว ลูก ๆ ก็โตแล้ว พอช่วยผ่อนหนักเป็นเบาได้ ก็ต้องใช้มาตรการที่เข้มแข็งขึ้นพอสมควร
แต่สำหรับใครที่พ่อบ้านก็ยังไม่ถึงกับติดสุราแต่ว่าชักจิบ ๆ บ้างแล้ว ให้รีบตัดไฟต้นลม
เดี๋ยวมันจะลาม แล้วเพื่อนขี้เมาของพ่อบ้าน หาทางตัดไฟต้นลมอีกเหมือนกัน อย่าให้มาบ้าน
เดี๋ยวมาสุมหัวกินเหล้าที่บ้าน แล้วลูกหลานเราก็จะติดมารยาทขี้เมาตามไปด้วย อย่ามาพูดว่าไม่
ได้กินเหล้า กินแค่ไวน์ กินแค่เบียร์ ไม่ว่าไวน์ เบียร์ มันก็แอลกอฮอล์ มันทำให้สติวายวอดหมด
ๆ
แล้วที่แน่ ๆ ทรัพย์ของเราก็วายวอดตามไปด้วย ความเป็นคนของเรา บุญบารมีของเรา ก็วายวอด
ไปด้วยกับทุกหยดที่มันไหลรดเข้าไปในลำคอ