เรื่องราวของนักสร้างบารมี : หน้า 69/96

ขณะที่เป็นมนุษย์ ที่สำคัญภาพผลแห่งบุญที่เราได้ ถึงได้ คือ บุคคลที่สร้างบารมีแบบว่าอย่างไรก็ว่า เห็นนั้น มีทั้งของนักสร้างบารมีที่กลับดุสิตบุรีไปแล้ว ตามกัน ไม่มีข้อแม้ ไม่มีเงื่อนไข สั้น ๆ ก็คือ “สร้าง กับภาพผลแห่งบุญของนักสร้างบารมีที่กำลังสร้าง บารมีชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน” นั่นเอง.... ดังเรื่องราว ของนักสร้างบารมีใน Case Study “เธอรู้ไหมว่า บารมีเพื่อจะไปดุสิตบุรี ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ... ไม่ใช่ว่าใคร ๆ ก็ไป ถึงได้ คิดปรารถนาจะไปคิดได้ทุกคน.. แต่คนที่ไป ฉันรู้แล้ว” Case Study เธอรู้ไหมว่าฉันรู้แล้ว (วันที่ ๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๔) กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่เคารพอย่างสูง ลูกขอเล่าประวัติชีวิตครอบครัวของลูกโดยย่อ ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฟังดังต่อไปนี้ครับ ลูกเป็นคนไทย เกิดที่เชียงราย มีพี่น้องด้วยกัน ๗ คน ชาย 4 คน หญิง ๓ คน ตัวลูกเป็นลูกชาย คนที่ ๕ ในจำนวนพี่น้องทั้งหมด ฐานะทางครอบครัว ค่อนข้างลำบาก เมื่อจบชั้น ป. 6 แล้ว ลูกก็เข้ามา เรียนต่อที่กรุงเทพฯ โดยหารายได้ส่งเสียตัวเองจนจบ ปวช. จากนั้นก็สมัครเข้าทำงานทันที ฐานะทางการเงินไม่ค่อยดีนักก็ตาม เพราะมีภาระ หนี้สินอันเกิดจากการซื้อบ้าน ลูกคิดว่าเพื่ออนาคต ที่ดีและความมั่นคงของครอบครัว จึงตัดสินใจไป ทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น ในขณะที่ลูกชายอายุได้เพียง ๒ ขวบเท่านั้น อีก ๒ ปีต่อมา ภรรยาของลูกตามไป อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นด้วยส่วนลูกชายนั้นให้พี่สาวเลี้ยงดู อยู่ที่เมืองไทย ขณะนี้เขามีอายุ ๑๘ ปี แล้วครับ เมื่อปี ๒๕๕๑ ลูกได้อ่านหนังสือพิมพ์บางฉบับ ในประเทศญี่ปุ่น ได้พบรายละเอียดของคอลัมน์ หนึ่งที่ทำให้ลูกตื่นตาตื่นใจ คือ ภาพจำลองของ มหาธรรมกายเจดีย์ เพียงแค่เห็นภาพเท่านั้น ลูกปีติ ตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก ดีใจที่จะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อันทรงคุณค่าเช่นนี้เกิดขึ้นมาบนโลกมนุษย์ ลูก รำพึงกับตัวเองว่า ใครหนอเป็นผู้สร้าง บุคคลผู้นั้น ในปี ๒๕๒๔ ลูกได้พบรักกับหญิงสาวรุ่นราว คราวเดียวกันคนหนึ่ง เธอเป็นคนน่ารักสดใส อารมณ์ ดี และใจเย็น ไม่เคยเห็นเธอแสดงความโมโหฉุนเฉียว เลย นอกจากนี้ เธอยังเป็นคนดีมีน้ำใจชอบช่วย เหลือผู้อื่นอยู่เสมอ และที่สำคัญเธอเป็นคนใจบุญ ท่านคิดขึ้นมาได้อย่างไร เมื่ออ่านรายละเอียดของ ชอบทำบุญอยู่เป็นประจำ เธอจึงเป็นที่รักของผู้ที่ เนื้อหาในคอลัมน์นั้นจบ เลือดหัวใจนักสร้างบารมี พบเห็น ลูกเองก็ชื่นชอบถูกอกถูกใจเธอเป็นพิเศษ ได้บังเกิดขึ้น ลูกได้ไปที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมโตเกียว ลูกประทับใจในตัวเธอทุกอย่าง พอคบกันมา ๕ ปี จึงได้ขอเธอแต่งงาน ในปี ๒๕๓๐ เรามีโซ่ทองคล้องใจด้วยกัน 9 คน เพื่อทำบุญทันที จากนั้นลูกได้นำเรื่องราวต่าง ๆ มาเล่าให้ ภรรยาฟัง เธอรับฟังและยังสนับสนุนในเรื่องของการ คือ ลูกชาย ลูกจึงตัดสินใจซื้อบ้าน แม้ในช่วงนั้น ทำบุญด้วย และได้มาร่วมทำบุญที่ศูนย์ปฏิบัติธรรม