ข้อความต้นฉบับในหน้า
(4) รวยรวด
SIRBLA
ยูแรง
รวด
โยมมานิมนต์พระไปฉัน นิมนต์ไป ๕๐๐ องค์ เหลือ
แต่พระจุฬปันถูกอยู่เฝ้าวัด ท่านเสียใจนั่งร้องไห้
กรรมอะไรทำให้ท่านปัญญาทึบขนาด ๔ เดือน จำคาถา
๔ บรรทัดไม่ได้ ภพในอดีตพระจุฬปันถกเป็นคนมี
ปัญญาดี เคยบวชและศึกษาธรรมะแตกฉานมาก
มีภิกษุอื่นศึกษาธรรมะด้วยแต่สู้ตัวเองไม่ได้ เลยไป
ข่มเขา ไปพูดคล้าย ๆ เยาะเย้ยเขา ไปตัดรอน
กำลังใจเขา ผลคือภิกษุรูปนั้นเลยหมดกำลังใจเลิก
เรียนธรรมะไปเลย
ด้วยวิบากกรรมนั้นเอง ทำให้เกิดมาชาตินี้
ปัญญาทึบ แต่ด้วยบุญเก่าที่เคยทำไว้ พระสัมมา
สัมพุทธเจ้าทรงเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยข่าย
พระญาณ ก็เลยเสด็จมาโปรด และทรงมอบผ้าขาว
ให้พระจุฬปันถูกผืนหนึ่ง ให้ลูบผ้าขาว ให้ท่องคำว่า
รโชหรณัง แปลว่าผ้าเช็ดธุลี ท่องไปลูบไป พอเริ่ม
สายตะวันคล้อยแดดส่องมาถึง เหงื่อก็ออก เมื่อ
ลูบไปนาน ๆ ผ้าขาวก็ชักเปื้อน สีชักจะหมอง ๆ
ทันโลก ทันธรรม
พระจุฬปันถูกก็ได้คิดว่า ผ้าขาว ๆ ที่เราลูบ ๆ ไป
ยังหมองได้ ในตัวคนเรามีของสกปรกเยอะ ไม่งาม
เลย พอเริ่มได้คิด ใจก็เริ่มนิ่ง สงบขึ้น จนกระทั่ง
เป็นสมาธิตั้งมั่นดิ่งเข้าไปในกลางของกลางเลยทีเดียว
จนเข้าถึงธรรมะภายใน สุดท้ายได้บรรลุธรรมเป็น
พระอรหันต์ วิบากกรรมเก่าที่ปัญญาทึบก็คลาย
เหมือนเมฆที่โดนลมพัดหายไป ดวงตะวันก็ส่องแสง
สว่างไสวเป็นดวงปัญญาที่กว้างไกลขึ้นมา บุญเก่า
สร้างไว้ไม่น้อย มีศรัทธามาบวชข้ามภพข้ามชาติ
ทีเดียว แต่ด้วยวิบากกรรมไปดูถูกคนอื่น ชาตินี้
๔ เดือน ท่องคาถา ๔ บรรทัด จำไม่ได้
พวกเราอย่าไปทำอย่างนี้ ตั้งใจฝึกตัวเองให้
ดี ให้มีความรู้ความสามารถ คนอื่นเขาอาจจะไม่
ฉลาดเท่าเรา ไม่เป็นไร ให้กำลังใจกันไป ช่วยเหลือ
เกื้อกูลกันไป สนับสนุนกันไป สุดท้ายก็จะทั้งเก่ง
ทั้งดีกันทุก ๆ คน แล้วสังคมเราก็จะน่าอยู่
ถ้ามีเราเป็นแบบอย่างที่ดี โอกาสที่ลูกเราจะเป็นคนดี สูงมากเลย
ายราย