รวยรวด: การพิจารณารูปแบบของวิบากกรรมและการสอนธรรมะ : หน้า 67/96

(4) รวยรวด SIRBLA ยูแรง รวด โยมมานิมนต์พระไปฉัน นิมนต์ไป ๕๐๐ องค์ เหลือ แต่พระจุฬปันถูกอยู่เฝ้าวัด ท่านเสียใจนั่งร้องไห้ กรรมอะไรทำให้ท่านปัญญาทึบขนาด ๔ เดือน จำคาถา ๔ บรรทัดไม่ได้ ภพในอดีตพระจุฬปันถกเป็นคนมี ปัญญาดี เคยบวชและศึกษาธรรมะแตกฉานมาก มีภิกษุอื่นศึกษาธรรมะด้วยแต่สู้ตัวเองไม่ได้ เลยไป ข่มเขา ไปพูดคล้าย ๆ เยาะเย้ยเขา ไปตัดรอน กำลังใจเขา ผลคือภิกษุรูปนั้นเลยหมดกำลังใจเลิก เรียนธรรมะไปเลย ด้วยวิบากกรรมนั้นเอง ทำให้เกิดมาชาตินี้ ปัญญาทึบ แต่ด้วยบุญเก่าที่เคยทำไว้ พระสัมมา สัมพุทธเจ้าทรงเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยข่าย พระญาณ ก็เลยเสด็จมาโปรด และทรงมอบผ้าขาว ให้พระจุฬปันถูกผืนหนึ่ง ให้ลูบผ้าขาว ให้ท่องคำว่า รโชหรณัง แปลว่าผ้าเช็ดธุลี ท่องไปลูบไป พอเริ่ม สายตะวันคล้อยแดดส่องมาถึง เหงื่อก็ออก เมื่อ ลูบไปนาน ๆ ผ้าขาวก็ชักเปื้อน สีชักจะหมอง ๆ ทันโลก ทันธรรม พระจุฬปันถูกก็ได้คิดว่า ผ้าขาว ๆ ที่เราลูบ ๆ ไป ยังหมองได้ ในตัวคนเรามีของสกปรกเยอะ ไม่งาม เลย พอเริ่มได้คิด ใจก็เริ่มนิ่ง สงบขึ้น จนกระทั่ง เป็นสมาธิตั้งมั่นดิ่งเข้าไปในกลางของกลางเลยทีเดียว จนเข้าถึงธรรมะภายใน สุดท้ายได้บรรลุธรรมเป็น พระอรหันต์ วิบากกรรมเก่าที่ปัญญาทึบก็คลาย เหมือนเมฆที่โดนลมพัดหายไป ดวงตะวันก็ส่องแสง สว่างไสวเป็นดวงปัญญาที่กว้างไกลขึ้นมา บุญเก่า สร้างไว้ไม่น้อย มีศรัทธามาบวชข้ามภพข้ามชาติ ทีเดียว แต่ด้วยวิบากกรรมไปดูถูกคนอื่น ชาตินี้ ๔ เดือน ท่องคาถา ๔ บรรทัด จำไม่ได้ พวกเราอย่าไปทำอย่างนี้ ตั้งใจฝึกตัวเองให้ ดี ให้มีความรู้ความสามารถ คนอื่นเขาอาจจะไม่ ฉลาดเท่าเรา ไม่เป็นไร ให้กำลังใจกันไป ช่วยเหลือ เกื้อกูลกันไป สนับสนุนกันไป สุดท้ายก็จะทั้งเก่ง ทั้งดีกันทุก ๆ คน แล้วสังคมเราก็จะน่าอยู่ ถ้ามีเราเป็นแบบอย่างที่ดี โอกาสที่ลูกเราจะเป็นคนดี สูงมากเลย ายราย