ข้อความต้นฉบับในหน้า
๖๘
...ในระหว่างการสร้างบารมีที่มีแต่ความปีติใจ เราไม่รู้เลยว่าอนาคตข้างหน้าจะมี
อะไรรอเราอยู่ ปี ๒๕๔๕ ภรรยาของลูกล้มป่วยต้องเข้าโรงพยาบาลที่ญี่ปุ่น แพทย์
ตรวจพบว่าเธอเป็นเนื้องอกที่รังไข่มีขนาดโตเท่าผลส้ม...
คนไทยที่อาศัยอยู่บริเวณนั้นต่างกล่าวหาว่า “สอง
คนนี้ท่าจะบ้าไปแล้ว” มิหนำซ้ำยังนำสื่อที่ไม่ดีต่าง ๆ
เกี่ยวกับวัดมาเล่าให้ลูกฟังอีก แต่ลูกและภรรยาไม่
หวั่นไหวไม่สะทกสะท้านใด ๆ เลย ลูกทำใจนิ่ง ๆ
เฉย ๆ ต่อข้อครหาต่าง ๆ คิดเสียว่าเป็นเสียงนก
เสียงกา เท่านั้นเอง
ภรรยาของลูกเป็นคนดีมีจิตใจเข้มแข็งมาก
อดทนไม่เคยกลัวต่อความยากลำบากใด
ๆ ทั้งสิ้น
โตเกียวกับลูกในวันอาทิตย์ต้นเดือนและงานบุญใหญ่
ลูกทั้งสองไม่เคยขาดการทำบุญเลย ยิ่งมารู้เป้าหมาย
ที่แท้จริงของชีวิตแล้ว ลูกและเธอต้องสร้างบารมี
ชนิดที่เรียกว่า เอาชีวิตเป็นเดิมพัน ลูกได้ตกลงร่วม
กันว่า ถ้างานทุกโครงงานของหลวงพ่อยังไม่เสร็จ
ก็จะไม่กลับเมืองไทย จะลุยสร้างบารมีแบบสุดชีวิต
สุดฤทธิ์สุดเดช โดยเริ่มต้นจากบุญสร้างองค์พระ
ประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ ทั้งภายนอก
ภายในและองค์พระแกนกลาง รวมแล้ว ๒๐ กว่าองค์
เมื่อถึงงานบุญใหญ่ฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ครั้งที่ ๑
ลูกและภรรยาได้ตกลงกันเป็นประธานรองฉลอง
มหาธรรมกายเจดีย์ครั้งที่ ๑ ลูกชายที่อยู่เมืองไทย
ได้ร่วมบวชสามเณรรุ่นฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ ข้างหน้าจะมีอะไรรอเราอยู่ ปี ๒๕๕๕ ภรรยาของ
ด้วย ลูกและภรรยามีความปีติในบุญครั้งนี้มาก ลูกล้มป่วยต้องเข้าโรงพยาบาลที่ญี่ปุ่น แพทย์ตรวจ
ลูกเคยบวชพระธรรมทายาทรุ่นแรกที่ศูนย์ปฏิบัติธรรม พบว่าเธอเป็นเนื้องอกที่รังไข่มีขนาดโตเท่าผลส้ม
โตเกียวและอยู่ต่อเนื่องเป็นระยะเวลาถึง ๓ ปี เป็น คุณหมอบอกว่าค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดครั้งนี้ประมาณ
ประธานรองสร้างมหาวิหารหลวงปู่ ประธานรองสร้าง
ครั้งนี้ด้วย
ไม่ค่อยห่วงตัวเอง สิ่งที่เธอห่วงเป็นชีวิตจิตใจ คือ
การสร้างบุญบารมี และอนาคตที่ดีของลูกชาย ที่
เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของเธอ ในระหว่างการ
สร้างบารมีที่มีแต่ความปีติใจ เราไม่รู้เลยว่าอนาคต
๑ - ๒ ปี เธออาจจะเสียชีวิตได้ แต่ดูเหมือนว่าภรรยา
000,000 บาท ผ่าตัดแล้วก็ไม่รับรองว่าจะรอดชีวิต
มหาวิหารคุณยายอาจารย์ บุญสร้างอาคารภาวนา แต่ถ้าหากไม่ผ่าตัด เนื้องอกก็จะโตขึ้นเรื่อย ๆ ภายใน
๖๐ ปี บุญสร้างองค์พระสามแสนปลื้ม บุญสร้าง
เสาแก้ว เป็นต้น ลูกและภรรยาเป็นกัลยาณมิตรให้ ของลูกจะไม่หวั่นเกรงต่อมรณภัยที่จะเกิดขึ้น
กันและกันตลอดมา แม้ในยามที่เราทั้งสองตกงาน เธอปรึกษากับลูกว่า ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดสูงนัก
ก็ไม่ทำให้เราลดละเลิกการทำบุญเลย บุญกฐิน ผ่าแล้วยังไม่รู้ว่าจะรอดชีวิตหรือไม่ เธอตัดสินใจ
ปี ๒๕๔๕ ก็ถอนเงินทั้งหมดในบัญชี
ไม่ยอมผ่าตัด กอปรกับช่วงนั้นมีบุญใหญ่สร้าง
มาทำบุญ บุญกฐิน ปี ๒๕๔๖ แม้เรายังตกงาน มหาวิหารคุณยายอาจารย์ฯ เธอได้เซ็นใบถอนเงิน
ทั้งสองคน ลูกก็ยังถอนเงินจากบัญชีธนาคารทั้งหมด จากบัญชีธนาคารที่เมืองไทย เพื่อทำบุญสร้าง
๓๕๐,๐๐๐ บาท ทุ่มทำบุญ สร้างความปีติให้แก่เรา มหาวิหารคุณยายอาจารย์ฯ ทันทีขณะที่ยังนอนอยู่
ทั้งสองมาก ลูกและภรรยายกให้การสร้างบารมีเป็น บนเตียงคนป่วย จากนั้นอีก ๑๐ วัน เธอก็กลับมา
หลัก ตามด้วยการสร้างอนาคตที่ดีของลูกชาย จน รักษาตัวต่อทีบ้าน
๔๐๐,๐๐๐ บาท