ข้อความต้นฉบับในหน้า ช่องนี้คำตอบ D M C
หลังจากส่งจดหมายไปอีกฉบับก็มีคำตอบจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทายังดังนี้
ที่ลูกได้ยินเสียงมหาหอนและได้กลิ่นนั่น ก็เพราะเดี๋ยวที่ทายปวนเวียนอยู่แถว ๆ บ้านที่ลูกพักอยู่ เพราะว่ากลคนู้นน้องท่านเท่านั้นที่จะช่วยท่านได้ เดี๋ยวเข้าไปใกล้ ๆ แล้วพยายามที่จะส่งเสียง แต่ปากท่านเล็ก "เทพู่น" ตัวผมดำ ผิวหน่งเนาะ เพราะนั่นเสียงจิ้งออกมาคล้ายเสียงของแมลง ส่วนลูกมิใดที่พอรับได้เวลาที่นั่งสมาธิ จึงรับสัมผัสได้ที่หมาหอน เพราะหมาเห็นแล้วรู้สึกกลัว เหมือนคนกลัว คือหนาว ๆ เสียว ๆ อย่างนั้นแหละ
เสียงกังแมลงที่เดียนเป็นปี ๆ ก็คือเสียงของเตี่ยที่ผ่านปากเท่ารูเข็ม ซึ่งอยากจะสื่อสารกับลูก จะช่วยให้แม่มมีวานเป็นของตนเองนั้น ต้องสร้างถาวรวัตถุอย่างหนึ่ง แล้วอุทิศให้ ซึ่งในช่วงนี้เห็นจะมีแต่ "หอมน" ที่เป็นบุญมหากาศ ซึ่งอันนี้จะใช้เป็นถาวรวัตถุรองรับพระภิษุ-สามเณรผู้ประพฤติจริยง ๖,๐๐๐ รูป ทางเข้าอัตตาวตตาม ของพระบรรดาท่าน วิธีแก้ไขสื่อลี่ดีและมีทิฐิมานะมากนั้นก็ไม่ยาก คือเมื่อรู้ว่าดีหรือมีมะลิอุ ก็เลิกเสีย เท่านี้หมดเรื่อง หรือเริ่มต้นจากการสืบสานวัฒนธรรมของคุณย่าอาจารย์ฯ คือ การมา "ขัดวิมาน" ที่ดิวมอ ๆ ก็จะช่วยลดมานะทิชิดดี ดีอดิลงได้ ซึ่งกิจกรรมนี้ก็มีอยู่อีก ๆ