ความหมายของการถือเอจิวรและผลกระทบ : หน้า 13/112

เพราะเหตุนั้น เราจึงอนุญาตการถือเอจิวรแก่ว่า จึงถือว่า "อย่างนั้นกิจกุฬาหลาย ขั้นชื่อว่าต้นหาของสัตว์เหล่านี้หยาบ; สนับตั้งขึ้นแตเหล็ก ย่อมกดเหล็กนั้นเอง ย่อมให้เหล็กพันศไป ทำให้เป็นของใช้อลโยมิได้ ฉันใด; ต้นหนานี้ (ก็) ฉันนั่นเหมือนกัน เกิดขึ้นภายในของสัตว์เหล่านี้แล้ว ย่อมให้สัตว์เหล่านั้นเกิดในอบายมีนรเป็นต้นให้ถึงความพินาศ" ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระกถานี้ว่า