การสนทนาระหว่างพระราชากับพระศาสดา : หน้า 73/112

จึงถวายบังคม ฟอประทับนั่งก็กราบลงว่ากำ “หมอฉันมาก ด้วยประสงค์ว่า จักถามที่เกิดของพระนางมิลิสาเทวี, แล้วล้มเสีย พระนางเกิดในที่ไหนหนอ? พระเจ้าข้า.” พระคาสดา. ในดูดิษตภ มหาบพิร. พระราชา. พระเจ้าข้า เมื่อพระนางไม่บังเกิดในดูดิตภ, คนอื่นใครเล่าจะบังเกิด, พระเจ้าข้า หญิงเช่นกับพระนาง มิลิสากันไม่มี, เพราะในที่ ๆ พระนางนั่งเป็นต้น ก็อื่น เว้นการจัดแจงทาน ด้วยคิดว่า “พรุ่งนี้ จักถวายสิ่งนี้, จักทำ สิ่งนี้ แต่พระตกดล” ดังนี้ไม่มีเลย, พระเจ้าข้า ธรรมของสัตบูรษไม่เก่เหมือนของอื่น ลำดับนั้น พระศาสดารัศจะว่า ”อย่าคิดเลย มหาบพิรนี้เป็นธรรมอันแน่นอนของสัตว์ทุกจำพวก” แล้ว ตรัสถามว่า “นิรธของใคร ? มหาบพิร” พระราชาทรง ประดิษฐานอัญชลีไว้เหนือพระเศียรแล้ว ทูลว่า” ของพระเจ้า ปู่ของหน่อเน้น พระเจ้าข้า." พระคาสดา นี้ ของใคร ? พระราชา ของพระชนกของหน่อเน้น พระเจ้าข้า. เมื่อพระราชากราบทูลอย่างนั้นแล้ว พระศาสดาจึงตรัส ว่า “มหาบพิรของพระเจ้า'ของมหาบพิร เพราะเหตุ ไร จึงไม่ถึงรถของพระชนกของมหาบพิร. รถของพระ ชนกของมหาบพิร ไม่ถึงรถของมหาบพิร ความเคาร คร้ายมาถึง แม่ก่อนไม่ชี้อเนิ่นปานนี้, ก็จะกล่าวไปไย ความเคาร่ำครึ่งไม่ถึงแม้แก่ตา ภ่า ?มหาบพิร ความจริง ธรรมของสัตบูรษเท่านั้นไม่มีความชรา, ส่วนสัตว์ ทั้งหลายเชื่อว่าไม่ชรา ย่อมไม่เริ่ม ดังนี้ แล้วตรัสพระคาถานี้ว่า