คำสอนเกี่ยวกับอันตรายแห่งชีวิต : หน้า 35/112

อ่านทึ่เป็นข้อความในภาพได้ดังนี้: อ่านท. เห็น พระเจ้าข้า พระสถา. เขาไม่รู้ฉันตรายแห่งชีวิตของตน จึงได้ตั้งจิต เพื่ออยู่ขายสิ่งของในที่นี้แหละตลอดปีนี้. (อ่านท. ข้าแต่พระองค์ผู้บริสุทธิ์ อันตรายจับकल्पเขาหรือ ?) พระสถา. ตรัสว่า "เออ อ่านท. เขาเป็นอยู่ได้ตลอด 7 วันเท่านั้น ก็ต้องอยู่ในปากแห่งมิจฉา (ตาย)" นี้นี่แล้ว อ่านท. ข้าพระองค์จังก็ไปบอกแกเขา พระเจ้าข้า. พระสถา. อ่านท. เธอคุ้นเคยกัน ก็ไปเดี๋ยว. พระเจ้าข. ไปสู่ที่แห่งเวียยแล้ว เที่ยวไปเพื่อรักษา. พ่อต้ากันรับพระกระดิ่งอาหาร. ลำดับนั้น พระเจ้าขกล่าวกะพ่อค่านั้นว่า "ท่านจัก อยู่ในที่นี้ ตลอดกาลเท่าไร ?" พ่อต้ากัน. ท่านผู้บริสุทธิ์ ผมมาแต่ที่ไกล, ถ้าจักไปอีก, ความเน้นช้าจักมี; ผมจักอยู่ในที่นี้ตลอดปีนี้ ขายสิ่งของ (หมด) แล้วจักไป. อ่านท. อุบาสก อันตรายแห่งชีวิตรู้ได้ยาก, การ ทำความไม่ประมาท จึงจะควร. พ่อค่า. ท่านผู้บริสุทธิ์ ก็ตระอายจักมีหรือ ? อ่านท. เออ อุบาสก, ชีวิตของท่านจักเป็นไปได้ ตลอด 7 วันเท่านั้น. เขาเป็นผู้ใจสังเวชแล้ว ฉมกติภูสูงสง มีพระพุทธเจ้า เป็นประมุข ถวายมหาทานตลอด 7 วัน แล้วรับบาตร เพื่อประโยชน์แก่การอุปถัมภ์.