ข้อความต้นฉบับในหน้า
เรื่องรัษฏา
ข้อควรเบ็งต้น
พระศาสดา เมื่อพระชนับวัน ทรงปรารภ มังมิกูบาสกัสพระธรรมเทคนนี้ว่า "อิิฐ โมทติเปฎโจ โมติ เป็นต้น"
อุบาสกและครอบครัวบำเพ็ญกุศลเป็นนิตย์
เข้าใจว่าในเมืองสวาติ ได้เมื่อบาสกู้ปฏิบัติธรรมประมาณ ๕๐๐ คน บรรดาอุบาสกเหล่านั้น คนหนึ่ง ๆ มีอุบาสกเป็นบริวารคนละ ๕๐๐ อุบาสกเป็นหัวหน้าหน่ออุบาสกเหล่านั้น มีมิตร ๗ คน ธิดา ๗ คน บรรดาบุตรและธิดาเหล่านั้น คนหนึ่ง ๆ ได้บำ ๑) สถากกู ๒) สถากัด ๓) ป้าหิกกิต๙ ๔) สังวัตต์๙๕) อโศกภิภ๙ ๖) อาณัตภภิ๙ ๗) วัสสาวกิ๙๙ อย่างละที่ชั้นแม่เหล่านั้น ได้เป็นผู้อื้อว่า อนุвадุตร" ด้วยกันทั้งหมดที่เดียว (เป็นอันว่า) สถากกูเป็นต้น ๑ ที่ของบุตร ๑๔ คน ของธรรยาหนึ่ง ของอุบาสกหนึ่ง ย่อมเป็นไปด้วยประการฉะนี้.
เทพพร้อมทั้งบุตรและธิดา ได้เป็นผู้อื้อ โตมั่งธรรมมีความยินดีในอันจำเอกกัน ด้วยประการฉะนี้. ต่อมาในกาลอื่น โหรเกิดขึ้นแก่เขา.อายุสังขารเสมอแล้ว.
อุบาสกป่วยนอนพึ่งธรรม เข่าใครจะแสดับธรรมจริงส่ง (คน) ไปสำนักพระศาสดา พระศาสดา ทรงส่งกุ้มทั้งหลายไปแล้วนั่งบนอาสนะที่ตบแต่งไว้ ล้อมเตียงของเขา