ข้อความต้นฉบับในหน้า
แล้วใครว่านั่นออกมา เล็นวิ่งร้องไห้ข้างโนนและข้างนี้ว่ากิญูพวกนี้แย่งจิวร้อนเป็นของเรา" พระศาสดาประทับนิ่งในพระอุทธยี ตรัสว่า "อานนท์ เธอจงบอก อย่าให้พวกกิญูบ่งจิวร้อนของติลสะ แล้วเก็บไว้ 7 วัน." พระเอกให้ทำอย่างนั้นแล้ว.
พระศาสดารับสั่งให้อกจิวรของพระติลสะเถระ แม่เล็นนั้น ทำกาลในวันที่ 7 เกิดในวันมานั้นดูสติแล้ว ในวันที่ 8 พระศาสดารับสั่งว่า "กิญูทั้งหลาย จงแบ่งจิวรของติลสะแล้วถือเอา." พวกกิญูทำอย่างนั้นแล้ว.
พวกกิญูสนทนากันในธรรมสภาว่า "เหตุไรวหนอแลพระศาสดาจึงให้กิญูรของพระติลสะไว้สั้น 7 วัน แล้วทรงอนุญาตเพื่อถือเอาในวันที่ 8.""
ต้นหาของให้สัตว์ถึงความพิณาคต พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรีสฏามว่า "กิญูทั้งหลาย บัดนี้พวกเธอนั่งประชุมสนทนากันด้วย เรื่องอะไรหนอ?" เมื่อกิญูเหล่านก็รบทุกกล่าว "ด้วยเรื่องชื่อนี้," ตรีสฏามว่า "กิญูทั้งหลาย ติสะ เกิดเป็นเล่นที่จิวรของตน, เมื่อพวกเธอจะแบ่งจิวรนั้น วิ่งร้องไปข้างโนนและข้างนี้ว่า 'กิญูพวกนี้แย่งจิวรอันเป็นของเรา' เมื่พวกเธอคือเอาจิวรอยู่ เขาขัดใจในพวกเธอแล้วผิงเกิดในนรก, เพราะเหตุนั้น เราจึงให้กิญูว่า; กับบดนี้เขาเกิดในวนามขั้นสุติแล้ว."
[ในนะ-ทะ-กู-ดี] น. ญูี่ที่มีเกลื้อนอร หมายถึง หมู่ญูี่ที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษสำหรับเป็นที่ประดิษบของพระพุทธเจ้าในแต่วัน ตัวนิยามไม่ได้ระบุแยกไว้ชัดมาก ส่วนหนึ่งก็อธิบายที่เห็นดีแล้วเรียกว่า "บริจาคนิรันดร" ณ ที่นี้ พระพุทธเจ้าได้ประสูติและเทคโนโลยีสอนพระธรรษ