การพบกันระหว่างนางกูมาริกากับพระศาสดา : หน้า 55/112

แม่พวกชาวเมืองอาพิอั่งคาศพระศาสดาแล้ว ได้รับบาตรยืนอยู่เพื่อการอธิษฐานพระศาสดาประทับนิ่งแล้ว ด้วยทรงดำริว่า 'เราอภัยกุลจิตใจมาแล้วสิ้นทาง ๓๐ โโยษน', กุลฑิตนั้นไม่มีโอกาสแม้ในวันนี้, เมื่อกุลฑิตนั้นได้โอกาสเราจักทำก่อนโมทนา. ก็ใคร ๆ ในโลกพร้อมทั้งทศโลก ย่อมไม่อาจจะทูลอะไร ๆ กะพระศาสดาผูทรงนิ่งอย่างนั้นได้, แม่นางกูมาริกานั้นแล กรงด้ายหลอดแล้วใส่ในกระเช้าเดินไปสำนักของบิดา ถึงที่สุดของบริษัทแล้ว ก็ได้เดินแลดูพระศาสดาไป. แม้พระศาสดาก็ทรงชะงั้นทอดพระเนตรนางกูมาริกานั้น ถึงนางกูมาริกานั้นก็ได้ทราบแล้ว โดยอาการที่พระศาสดาทอดพระเนตรเหมือนกันว่า 'พระศาสดาประทับนั่งในท่ามกลางบริษัทรเห็นปานนั้น ทอดพระเนตรเราอยู่ ย่อมทรงหวังการมาของเรา ย่อมทรงหวังการมาสู่สำนักของพระองค์ก็เดี๋ยว.' นางวางกระเช้าด้ายหลอดแล้วได้ไปยังสำนักของพระศาสดา.