พระศาสดากับการสนทนาธรรมในดุสิตบุรี ดุสิตบุรี (ฉบับ ๒ ภาษา) Tusita Realm หน้า 29
หน้าที่ 29 / 112

สรุปเนื้อหา

บทสนทนาที่เกิดขึ้นในดุสิตบุรีระหว่างพระศาสดาและคณะกิฤยะ ซึ่งมีการถามตอบเกี่ยวกับคำพูดที่มีความหมายและคุณค่าของการกระทำ ตามที่พระศาสดาได้เผยแสดงธรรมเพื่อชี้แนะให้เห็นถึงคุณประโยชน์ที่เกิดจากการพูดดี และการอนุโมทนาต่อกัน รวมทั้งชี้ให้เห็นถึงการกระทำที่ถูกต้องตามหลักธรรม ดังนั้น เหล่าผู้ที่ศึกษาธรรมย่อมเห็นคุณค่าในคำพูดและการกระทำที่ถูกต้อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใหญ่หรือเล็กก็ตาม การสื่อสารจากพระศาสดานี้มีความสำคัญในการแสดงถึงความงดงามของหลักธรรมในชีวิตประจำวันของทุกคน.

หัวข้อประเด็น

-การสนทนาเชิงธรรมะ
-บทบาทของพระศาสดา
-ความสำคัญของการพูดดี
-การอนุโมทนาในพุทธศาสนา
-เหตุการณ์ในดุสิตบุรี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

มั้พระเถระ กระทำอุทานแล้วก็หลีกไป.นางยักษินี ตนหนึ่งมาแล้วด้วยเพราะแห่งแม่โมโคนม ขจัดที่อาถุภาสู่ ตามส่งพระเถระหน่อยหนึ่งแล้วกลับอยูให้ตายแล้ว. อุบายสถานะกระทำกาละแสดงในดุสิตบุรี กลายาณมิติเป็นเหตุให้เกิดในดุสิต พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า “กิฤยะทั้งหลาย บัดนี้พวกเธอเน้นสนทนากันด้วยคำอะไรหนอ?” เมื่อกิฤยะเหล่านั้นกราบทูลว่า “ด้วยถ้อยคำชื่อนี้” จึงตรัสว่า ‘กิฤยะทั้งหลาย บูรพ์นี้บังเกิดในดุสิตบุรี’ กิฤยะทั้งหลายทูลถามว่า “พระเจ้าข้า พระองค์คืออะไร? บุรุษนั้นมามุขย์เท่านั้นเวลาเท่านั้น แล้วบังเกิดในวัยมณดิสิฌด” พระศาสดาตรัสว่า “อย่างนั้น กิฤยะทั้งหลาย บูรพ์นั้นได้ฤกษามิติมีใหญ่ เขาฟังรวมเทนาของสジุปต ยังอนุโลมญาณให้บังเกิดแล้ว เคลื่อนจากโลกันี้แล้ว บังเกิดในวัยมณดิสิฌด” กิฤยะ “พระเจ้าข้า ธรรมดาอนุโมทนามากก็มี กำลังบุรุษนี้กระทำอุกฤษฎกรรมไว้มาก เขายังคุณิวิเศษให้บังเกิดด้วยเหตุเท่านั้นอย่างไรได้?” พระศาสดาตรัสว่า “กิฤยะทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงอย่าเขื่องประมาณแห่งธรรมที่เราแสดงแล้วว่า ‘น้อยหรือมาก’ เพราะว่า เมื่อวาจาเดียวย่อค่ายเป็นประโยชน์ ประเสริฐโดยแท้’ เมื่อจะทรงสบอนุสนธิแสดงธรรมจึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More