ความสำคัญของการศึกษาธรรมและคุณธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 79/128

ที่นั่น เขาหัวเราะกันทั้งประเทศว่าเรื่องตลก ต้องตอบแทนให้หมดและให้ดีกว่านี้ คือเงื่อนไขที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรง ผูเอาไว้ เพราะฉะนั้นพอศึกษาพุทธเจ้า ทรงเอาไว้ เขาก็ไว้ด้วยวัตถุปะสงค์ 2 อย่างคือ อย่างที่ 1. เพื่อเตือนว่า เมื่อหลวงพ่อ หลวงพี่ฉันอาถาธารของโยมเข้าไปแล้ว ต้องไป ศึกษาค้นหาความรู้ทางธรรมเอามาบอกโยมด้วย โยมไม่มีเวลาไปศึกษาธรรมะ หลวงพ่อหลวงพี่ มีเวลาปฏิบัติภาวะ รู้แล้วช่วยเอามาบอกกันด้วย แล้วก็ให้ขอบคุณล่วงหน้า อย่างที่ 2. เขาประนมมือไว้ด้วยความ เคารพในทาน เพราะเขารู้ว่าท่านที่เขาให้แสนเป็น ข้าวทพพีเดียว แจกข้อนเดียว ก็สามารถส่งเสริม คุณธรรมให้เกิดขึ้นมาในโลกได้ เขาต้องการ ส่งเสริมให้คุณธรรมครองโลก ต้องการยั่วยุ พระพุทธศาสนา ไม่ได้คิดเป็นเงินเป็นทอง และ ไม่ได้เป็นเพราะสารว่าพระจะอด พระภิษุทั้งนี้กัน พอคืนเสร็จเรียบร้อย แล้ว ท่านก็ไม่ได้บ่านว่าข้าวปลาอาหารนั้นมีมูลค่า ถึงที่สังกัด เพราะได้บอกครำราเข้าไปด้วย แล้ว เลยตราคไม่ถูก จะนั่นพระภิษุจึงต้องรับ เมื่อในวา จะต้องปฏิบัติธรรมให้เต็มที่ เมื่อ รู้แล้วก็เอามาสอน มาแจกจ่ายกัน ไม่ได้ฉันเข้า ไปแล้ว ฉันเพลแล้วกินุณ พอแท้ก็ พักผ่อน กลางคืนก็จ้วด อย่างให้พูดประดัก เปลือยให้สอดสู พอเรามองออกอย่างนี้แล้วต้อง ทำให้ถูกต้อง เวลาพระภิษุบาตจริงๆถูกห้ามเด็ดขาด ไม่ให้มองญาติโยมหรือมองอใหม่ออกไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตีนนลูกของท่านไว้ อย่างรอบคอบ ฉันปล่อยใหมองเพลินไป เะ! มือก็ขาว เล็บก็สวย ขอดูหน้าสักนิดเดีดยจะยุง เพราะฉะนั้นจะไม่ว่าโยมผู้หญิง โยม