อนุสรณ์สถานหลวงปู่ดาบน้ำ : หน้า 106/128

คุณครูไม่ใหญ่เคยให้เอาของที่สถานบำบัดอุรุพงษ์สถานพระผู้ปราบมารไว้ว่า “การสร้างเส้นทางมาหาปู่ย่าหรืออนุสรณ์สถานเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก การบังเกิดขึ้นของหลวงปู่ดาบน้ำยังประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นแก่ตัวเราและชาวโลก เพราะฉะนั้นเรื่องราวที่เกี่ยวกับตัวท่านไม่ควรจะสุขหายไป อย่างน้อยต้องมีพานทางวัดให้ชนรุ่นหลังลักษีสิ่งที่จะนำให้แก่โลกในอนาคต “พันปีข้างหน้า แม้บางอย่างจะเสื่อมสลายพังไปตามกฎธรรมชาติ แต่เราจะรวมร่องรอยให้ชึ้นหลังได้ศึกษาแค้นประวัติศาสตร์อันหลังว่า ได้เกิดสังอัศจรรย์ขึ้นในโลก คือ การเปลี่ยนแปลงวิธีชีวิตอันยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ เมื่อทุกคนได้ทราบว่าได้รับพิธีในผืนผิว และจะพบที่พึ่งนี้ได้มีพันความมิด หลบตาแล้วเอาชนะแนความมิดได้ แสงสว่างเกิดขึ้น ดวงตาธรรมจักรเกิดขึ้น ก็จะได้พันพึ่งให้แร่งภายใน “เพราะฉะนั้นงานที่จะทำงานไม่ใช่งานเล็ก ๆ น้อย ๆ เต็นงานที่ยิ่งใหญ่ บุคคลสำคัญทั่วโลกล้วนไปเขย่ได้รับการยกย่อง มีอนุสรณ์สถานให้นรุ่นหลังได้ศึกษาประวัติศาสตร์ การสร้างอนุสรณ์สถานของหลวงปู่ดาบน้ำวันนี้ จะเปลี่ยนไปเป็นบุญใหญ่ว่าจะทำให้เราสมบูรณ์ในทุกสิ่งที่ผู้มาบูชา พึ่งมีให้ในและเป็นการบูชาธรรมมาหาปู่ย่าผู้ค้นพบวิชาธรรมกาย พระผู้ปราบมาร “เส้นทางมาหาปู่ย่าที่เราจะสร้างต่อไปจะเป็นเส้นทางจากแสงบุญอีกเส้นทางหนึ่งที่ว่าโลกจะจามาริกแสงบุญกัน เจาะมาศึกษาประวัติของบุคคลที่ทำให้จามีความสุข บุคคลต่าง ๆ ของโลกซึ่งชาวโลกพากันสร้างอนุสรณ์สถานให้ ไม่เคยนำพาชาวโลกไปสู่ความจริงภายในเลย สักคนเดียว ยังมีคนแก้ไขอนุสรณ์สถานของเขาได้หลายล้านคน แต่หลวงปู่ดาบน้ำเป็นผู้ค้นพบวิชาธรรมกาย และสอนให้เราจัดศูนย์กลางกาย ท่านจึงเป็นบุคคลที่เราจะสร้างอนุสรณ์สถานให้อย่างทังจริง ฉุนที่เกิดขึ้นท่านยังไม่ตาย แต่รังเกิดไม่ทันต่อไป ชาวโลกจามาริกแสงบุญโดยเริ่มต้นจากโล้ติสนต์ (ที่ก็ถือ) คลองบางนางแท่น (ตั้งเป็นนิสิตน) วัดสลินนอง (บวก) วัดโถสัน (เข้าถึงธรรม) วัดบงปลา (เผยแผ่ธรรมะ) วัดป่าน้ำ (ทำวิปัชนา) และมาสิ้นสุดทีมวิเศษทรมภามวลในวัดพระธรรมกาย” อนุสรณ์สถานบางปลาแห่งนี้เป็นอนุสรณ์สถานแห่งสุดท้ายที่พวกเราจะได้ส่วนร่วมในการก่อสร้าง คุณครูไม่ใหญ่บอกว่า... ความตั้งใจเดิมท่านอยากรับบุญอนุสรณ์สถานนี้ให้มากที่สุด อายุท่านมากแล้ว อยากเอาบุญติดตัวไปเยอะ ๆ แต่ลูก ๆ อยากมีส่วนแห่งบุญ ก็มาเอาบุญด้วยกัน อนุสรณ์สถานนี้ตั้งอยู่บนดอกบัวบาน มี ๑๒๐ กลีบเท่านั้น เปรียบเสมือนว่าดอกบัวนิ้วร้อนรับมหาวิทยาลัยบางปลา ซึ่งมีทั้งความสักดิ์สิทธิ์และสวยงาม... ดังนั้นอย่ารอช้า รีบทำและไปวนกัน มาทานะครับ😊 ใจสู้มั่งเด้อ At last you win. ในที่สุดคุณก็ชนะ ขอโลดรัก> ๑๐๖ อยู่ในบุญ มีนาคม ๒๕๕๙