กฎแห่งกรรมและความเข้าใจมนุษย์ : หน้า 87/128

มนุษย์ เพื่อจะได้หลีกเลี่ยงไม่ทำความชั่ว และจะได้ตั้งใจทำความดี ทำให้ผ่องใส สุดท้ายจะได้พ้นจากเศษสวะ แล้วเข้าพระนิพพาน เพราะฉะนั้นนักแห่งกรรมคือกุศลแห่งความจริงที่ไมขึ้นกับความเชื่อ ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ต้องเจอ และที่สำคัญก็คือ เราจะเชื่ออตนเป็นหรือจะไปเห็นอตนตาย ถ้าเชื่ออตนยังมีชีวิตอยู่เราจะได้ทำบาปแล้วตั้งใจทำบุญ แต่ถ้าจะไม่เชื่อรึเปล่าเพราะฉะนั้นจึงไม่เห็นว่ากันเป็นอย่างไร ก็เชื่อเถอะเนื่องไว้ก่อนแล้วกันเพราะถ้าเราเชื่ออตนเป็น เราจะมีทางแก้ไขได้อะไรที่ไม่ดีอย่าไปทำ ที่เคยทำมาแล้วก็ลิ้ม ๆ ไปเสีย แล้วตั้งใจทำความดีเสียเถอะ แต่ถ้าตอนมีชีวิตอยู่ไม่เชื่อ พอตายแล้วก็นรกไปเจอพญามาร ตามตอนนั้นธนบัตรก็ไม่ได้แล้ว ดังนั้นเราต้องเลือกแล้วว่า จะเชื่ออตนเป็นหรือว่าจะไปเห็นอตนตาย ถ้าให้แนะนำนักบอกว่าเชื่อดีกว่า แล้วบาปกรรมก็จะไปทำเลยทำความดีเถอะ ๆ จะได้ไม่ดาร์ก ไม่ต้องไปอาย จะได้ปลวรดกัน ถามบุญเลยที่เมื่อไรหมดเลสเมื่อไร จะได้ไปพบนรกกัน กิฏแห่งกรรมมีการลดโทษให้คนที่ทำบ้างไหม? กิฏแห่งกรรมไม่มีการลดโทษ แต่อย่าเรา ทำผิดแล้วสำเร็จ และพยายามทำความดี มาชดเชย วิบากกรรมนี้จะลดหย่อนลง ถ้าจะเปรียบสิ่งใดที่เราทำลงไปเหมือนกับการที่เติมเกลือลงไปในน้ำ แล้วเราสำนึกผิด หยุดการทำบาป ไม่เติมเกลือ แต่สร้างบุญเยอะ ๆ ก็เหมือนเติมน้ำลงไปเลย น้ำเกลือก็จะ ผู้คนส่วนใหญกลัวกฏหมายหรือกฏแห่งกรรมมากกว่ากัน? ถ้าในหมู่คนที่ยังไม่ค่อยรู้เรื่อง เขาก็ยังไม่เชื่อว่ากฏแห่งกรรมมีจริง แต่ในเรื่องของกฏหมายเขาสัมผัสได้ ถ้าทำผิดกฏหมายเดี๋ยวถูกปรับ บางทีติดคุก เขาจะกลัวกฏหมายมากกว่า แต่ถ้าเป็นคนที่เข้าใจความเป็นจริงเขาจะกลัวกรรมมากกว่า ถ้าถามว่าจะกลัวแง่ไฟในเตา คนนิยมความร้อนของอันไหนมากกว่ากัน คนนิยจะรู้สึกว่าไฟในเตาน่ากลัว เอามือแหย่เข้าไปเดี๋ยวจะไหม้และรู้สึกว่าไฟในเตาร้อนกว่าดวงอาทิตย์อีก