เรื่องราวของนักฟ้อนและความรัก : หน้า 25/114

แม่ถูกมารดาคาบิดาถามว่า "พ่อ เจ้เป็นโรอะไร ?" ก็บอกว่า "เมื่อฉันได้ลูกสาวของนักฟ้อนคนนี้ก็จะมีชีวิตอยู่ เมฉันไม่ได้จะตายเสียในที่นี่แหละ," แม่เมื่อตามดปลอมว่า "พ่อเจ้าอย่างนี้เลย, พวกเราจับนางกามริกานคนอื่น ซูซมควรกแก่ ตะกูลและโภคะของพวกเรา มาให้แก่เจ้า" ก็ยังนอนกล่อล่ออย่างนั้นเหมือนกัน. ฏุดเสนได้นางนักฟ้อนสมประสงค์ ลำดับนั้นบิดาของเขา เม้อวนวอนเป็นอัมมาก เมือไม่สามารถจะให้ขายยินยอมได้ จึงเรียกสหายของนักฟ้อนมาให้ทรัพย์พันกนานแล้ว ส่งไปด้วยส่งว่า "ท่านงรักเจาะกานปนะทะนี่แล้ว ให้ลูกสาวของท่านแก่นุบตราชายของฉันเถิด." นักฟ้อนนั่นกล่าวว่า "ข้าพเจ้ารีบเอากะปะนะแคนี้แล้วให้ไม่ได้; กว่าบุตรชายของท่านจะเที่ยวไปกับด้วยพวกข้าพเจ้าเถิด, ข้าพเจ้าจักให้ลูกสาวแก่เขา." มารดาบิดาบอกความนั้นแก่นุบแล้ว. เขาพูดว่า "ฉันดูที่ย่าไปกับพวกนักฟ้อนนั้น" ไม่อื่อเพื่อคำของมารดาบิดาเสนั่น แม้ผู้อนวอนอยู่ ได้ออกไปยังสำนักของนักฟ้อนแล้ว. นักฟ้อนนั่น ให้ลูกสาวแก่เขาแล้ว เที่ยวแสดงศิลปะในบ้านนิมและราชธานี ด้วยเขานั่นแหละ. 23 หยาดเสรษฐี