ข้อความต้นฉบับในหน้า
"พ่อ พ่อพูดว่า 'จงให้หาบปะพันหนึ่งแก่เจ้า' จึงให้เจ้าสมาทนูอุปสรรค ส่งไปวิหาร นี้หาบะนะพันหนึ่งของเจ้า." นายกะนันนั้นเห็นกาษะที่บิดาให้เฉพาะพระพักตรของพระศาสดา ละอายอยู่ จึงพูดว่า "ผมไม่ต้องการด้วยหาบปะนะทั้งหลาย" แม้ถูกบิดาพูดว่า "จงรับเถิด พ่อ" ก็ไม่รับแล้ว.
โสตาปัตติผลว่า สมบัติทุกอย่าง
ลำดับนั้น บิดาของขวามบังดงพระศาสดาแล้ว กราบคุณว่า "บ้าแต่พระองค์ผู้เจริญ วันนี้ข้าพระองค์ชอบใจอาการของบุรุษ เมื่อพระศาสดาตรัสถามว่า 'อะไร ? มหเศรษฐี' จึงกราบทูลว่า "ในวันก่อน มุตรงของข้าพระองค์นี้ อันข้าพระองค์พูดว่า 'เราจำให้หาบปะนะ ๑๐๐ แก่เจ้า' แล้วส่งไปวิหาร ในวันรุ่งขึ้น ยังไม่ได้รับบหะนะแล้ว 'ไม่ปรารถนาจะบริโภค แต่วันนี้ เขาไม่ปรารถนาหาบปะนะเลย' พระศาสดราวว่า 'อย่างนั้น มหาสุรี' วันนี้ โสตาปัตติผลนั้น และของบุตรของท่าน ประเสริฐแม้ว่าสมบัติของพระเจ้าจักรพรรดิ แม้ว่าสมบัติในเทวโลก และพรหมโลก" ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-
ปฺฐุยา เอกโรชชน สภูวนโลกานปิจวน โลภิโตติผล ประเสริฐว่าวความเป็นอารชในแผ่นดิน กว่าาการไปสวรรค์ และกว่าความเป็นใหญ่ในโลกทั้งปวง.
47 มหายานศรีษะ