ข้อความต้นฉบับในหน้า
เรือนนายพรนพกฤตคุณ็ดอ
พระศาสดา เมื่อตประทับอยู่ในพระเวววัน ทรงปรารภนายพรนจ้อ
ถูกฎกฏมิสตร ตรัสพระธรรมเทสนานิว่า "ปาณามุ์ เจ วโล นาสสู" เป็นต้น.
รักเศรษฐีรักพรนกฎกฏมิสตร
ได้ยินว่า ฉียดเศรษฐีคนหนึ่งในกรุงเทพฯ เจริญวัยแล้ว เพื่อประโยชน์
แก่วารดา มาราคมิตรจึงมอบหญิงคนใช้ให้นอนหนึ่ง ให้อยู่ในห้องนปราสาท
๙ ชัน ในเวลาหนึ่งวันหนึ่ง แล้วไปในระหว่างถนนทางต่าง ๆ เห็นนายพรน
คนหนึ่งชื่อกฎกฏมิสตร ม่าเนื้อทั้งหลายเลี่ยงชิ บรรทุกเวียนใหญ่ให้เต็ม
ไปด้วยเนื้อสัตว์เหล่านั้น นั่งบนแอกเวียนเข้าไปสู่พระนคร เพื่อขอการ
ขายเนื้อ เป็นผู้มีจิตปฏิพัทธ์ในนายพรนานนั้น นายพรนทราบการมาของ
นางเพื่อคนโดยไม่สงสัยแล้ว ได้อุ้มมาขึ้นเกวียนไป แม้นางอาศัยการอยู่
ร่วมกับนายพรนวันนั้น คลอดุคตรุ๙ คนโดยลำดับ ผูกเกาะเหล่านั้นผู้เจรจัยว
เติมโตแล้ว ด้วยเครื่องผูกคือเรือน๙
อ่านฉบับเต็ม ธัมมปฏิทัศน์ ถรรกถาปุจฉา อรรถกถาหฤทกนิกาย คาถาธรรมบท, ปวารณ
วรณะนา, ๔.๕๒, น.๓๒, มมร.
จัดแจงแต่งงานให้มีเหยื่อเรือน.