ข้อความต้นฉบับในหน้า
กฎกูมิ deterioro อมตในพระพุทธเจ้า
ภายหลังวันหนึ่ง พระศาสดาทรงตรวจดูสัตว์ทั่วโลกในเวลาใกล้รุ่งทรงเห็นนายพรานกุฎูมิด้วยบุรุษและสะใภ้ เข้าไปภายในซึ่งพระญา ของพระองค์ ทรงใคร่ครวญว่า “นั่นเหตุอะไรหนอแожа?" ทรงเห็นอุปนิสัยแห่งโลกปิติธรรมของชนเหล่านั้นแล้ว
พระศาสดาทรงแสดงรอยพระบาท ที่ใกล้บ่วงของเขาแล้วประทับนั่งที่ได้รับพุ่มไม้พุ่มหนึ่งข้างหน้า
นายพรานกุฎูมิฏิไม่พบนี้เนื้อแม้ตัวเดียวตั้งติดงาม ได้เห็นรอยพระบาทของพระศาสดาแล้ว ที่นั่นเขาได้คำร่ำว่า "ใครเกี่ยวปล่อยเนื้อตัวคิด (บ่วง) ของเรา."beanคุณฺธรรมในพระศาสดา เมื่อเดินไปก็พบพระศาสดาประทับนั่งที่โคนพุ่มไม้ พระศาสดาให้โก่งธนูได้ (แต่) ไม่ให้ยิง (ธนู) ไปได้. เขาไม่อาจทั้งเพื่อปล่อยลูกศรไป ทั้งลดลง มีสิ่งทั้ง 2 ปนดังคะแตกมีน้ำลายไหลออกจากปาก เป็นอุ่อนเพลีย ได้ยืนอยู่แล้ว
ครั้งนั้น พวกอุตรของเขาไปเรือนพูดกันว่า "บิดาของเราล่ำช่ออยู่ จักมีเหตุอะไรหนอ?" ต่างก็อธิบายไปเห็นบิดายืนอยู่เช่นนั้น คิดว่า "ผู้นี้จึงเป็นปัจจามิตรของ บิดาพวกเรา," ทั้ง ๓ คนโง่ธนูแล้ว ได้ยืนอยู่เหมือนกับ บิดาของพวกเขายืนแล้ว เพราะอนุภาพแห่งพระพุทธเจ้า
กฎกูมิออกอามตาในพระพุทธเจ้า
ลำดับนั้น มารคาของพวกเขาคิดว่า "ทำไมหนอเอน ? บิดา (และ) บุรุษ จิ่งลำช้อลู่ ไปกับลูกสะใภ้ ๓ คน เห็นชนเหล่านั้นยืนอยู่เช่นนั้น คิดว่า "ชนเหล่านี้นึ่นโง่งธนูต่อใครหนอเอน ? แล้วไปก็เห็นพระศาสดาจึงประองแขนทั้ง 2 ร่องลิ้นนี้ว่า "พวกท่านอย่่งบิดาของเราให้พินาศ, พวกท่านอย่่งบิดาของเราให้พินาศ."
65
หยานตสนธิ