บุรพกรรมของกฎกฏมุฏรม : หน้า 72/114

บุรพกรรมของกฎกฏมุฏรมพร้อมด้วยอุทธรและสไล้ โดยสมอื่น พวกกิจสนทนากันว่า "อะไรหนอแล เป็นอุปนิสัยแห่งโสตาปฏิมรรณ์ ของนายพรานกุฏฏมิต ทั้งอุปฏร และสไล้ ? นายพรานกุฏฏมิตนี้ เกิดในตระกูลของพรานเนื่องเพราะอะไรอย่างไร ?" พระศาสดาเสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า "ภิกษุทั้งหลาย นี้ดัง พวกเธอ นั่งสนทนากันด้วยเรื่องอะไรหนอ ?" เมื่อกิริยลักษณ์นั้นกรรณกล่าวว่า "ด้วยเรื่องชื่อนี้," ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ในอดีตกาลหมู่ชนจัดสร้างเจดีอิฐบรรจุพระธาตุของพระศาสดปถมูล กล่าวกันว่า "อะไรหนอจักเป็นดินเหนียว ?, อะไรหนอ จักเป็นน้ำเชื่อ แห่งเจดีย์นี้?" การสร้างเจดีย์ในสมียก่อนที่นั้น พวกเขาได้มีปริวิตกนี้ว่า "พระธาตุ"และบูรณิโสลก" จักเป็นดินเหนียว, น้ำมันจำเป็นน้ำเชื่อ "พวกเขาตำราศาลและบูรณิโสลกแล้วผสมกับน้ำมันงา ก่อด้วยอิฐ ปิดด้วยทองคำ แล้วเขียนลวดลายบางในแต่ที่มุมภายนอกมีอิฐเป็นทองแท่งเทียมะ อิฐแจ่มหนึ่ง ได้ค่าประมาณหนึ่ง พวกเขาเมื่อเจดีย์สำเร็จแล้ว จนถึงกาลจะบรรจุพระธาตุ คิดกันว่า "ในการบรรจุพระธาตุ ต้องการทรัพย์มาก พวกเราจักทำใครหนอแล ให้เป็นหัวหน้า ?" แย่งกันเป็นหัวหน้าในการบรรจุพระธาตุ ขณะนั้น เศรษฐีบ้านนอกคนหนึ่ง กล่าวว่่า "ข้าพเจ้า จักเป็นหัวหน้า" ไดัสังเงิน ๓ โกฏิ ในที่บรรจุพระธาตุ. ชาวบ้านแนะนำกำไรก่อนนั้น ตีเตียนว่า "เศรษฐีในกรุงนี้ ย่อมรวมทรัพย์ไว้ด้วยเดียว, ไมอาจเป็นหัวหน้าในเจดีย์ เห็นปานนี้ได้, ส่วนเศรษฐีบ้านนอก ใส่ทรัพย์ ๓ โกฏิเป็นหัวหน้าเดียว." เศรฐีในกรุงนั้น ได้ยินอ้างคำของชนเหล่านั้นแล้ว กล่าวว่า "เราจำให้ทรัพย์ ๒ โกฏิ แล้วเป็นหัวหน้า" ไดให้ทรัพย์ ๒ โกฏิ แล้ว.