บุตรเศรษฐีชื่ออุกเสน : หน้า 39/114

พระเถรมั่นนั้น เป็นพระขินาฏะ เพราะฉะนั้น เมื่อท่านเลี้ยงดู ทราบภาวะ คืออัปจะสำเร็จความปรารถนาของเขาทั้งสองนั้นแล้ว ได้ทำการยิ้ม หญิงนั้นเห็นอาการนั้นเข้า จึงพูดจะกล่าวว่า "นาย พระคุณเจ้าของ เราย่อมทำอาการยิ้ม ท่านจัดเป็นเด็กนักฟ้อน." ฝ่ายสามีของนางตอบว่า "นางผู้เจริญ ก็จัดเป็นอย่างนั้น" ดังนี้แล้ว หลี่ ไป. นี้เป็นบรรพธรรมของเขาทั้งสองนั้น. สามีภรรยานั้น ดำรงอยู่ในอัธภาพนั้นชั่วอายุแล้ว ก็เกิดในเทว โลก เคลื่อนจากที่นั้นแล้ว, หญิงนั้นเกิดในเรือน of นักฟ้อน, ชายเกิดในเรือนของเศรษฐี. พระอุกเสนนัน เพราะความที่ให้คำตอบแก่วรรณะนั้นว่า "จักเป็นอย่างนั้น นางผู้เจริญ" จึงต้องเทียวไปกับพวกนักฟ้อน, อาศัยบิณฑบาตที่ว่างแล้วแก่วรรณะผู้มีอาศพ จึงบรรลุพระอรหัตแล้ว, ฝ่ายชิดของนักฟ้อนนั้น คิดว่า "คนใดเป็นคติของ สมัยของเรา อันนั้นเอง ก็เป็นคติแห่งของเรา" ดังนี้แล้ว บรรพชาในสำนักงานของภิกษุนี้ ทั้งหลายแล้ว คำอยู่ในพระอรรถ ดังนี้แล. เรื่องบุตรเศรษฐีชื่ออุกเสน จบ.