ข้อความต้นฉบับในหน้า
เรือนนฤมูลสุขสันต์
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภธิดาของอนาถบินทิกเศรษฐี ชื่อ จุฬสุทาทา ตรัสพระธรรมเทสรานี้ว่า “ทุเรสนโตก” ปกแสนุติ เป็นต้น
สองครรน์ึท่ากติต้องกัน
ดังได้รับมา เศรษฐีบุตรชื่ออุกคะ ชาวอุกคนครได้เป็นสหายของอนาถบินทิกเศรษฐี ตั้งแต่เวลายังเป็นหนุ่ม สหายทั้งสองนั้น เรียนศิลปะอยู่ในตระกูลอาจารย์เดียวกัน ทำติฏฐ์ต่อกันว่า “ในเวลาที่เราทั้งสองเจริญวัยเมื่อมุตตรและชิดาฎิเกิดแล้ว ผู้ใดชอดีดาเพื่อประโยชน์แก่บุคตรา: ผู้นันต้องให้ค่าแกผู้นัน” เขาทั้งสองเจริญวัยแล้ว คำรออยู่ในตำแหน่งเศรษฐีในครองของตนฯ ในวันหนึ่ง นั่งอยู่กับอนาถินิกเทศกะ ด้วยถิ่นอันปรารถนาความสุขแล้ว จึงนางจุฬูทศักทา เพื่อประโยชน์แก่บุคคลของตน ในเวลาจึงถึงอุกครโดยลำดับ มหาชนพร้อมกับตระกูล พ่อผัว ได้ทำการต้อนรับ
กิในวันมงคลเป็นต้น พ่อผัวของนาง เมื่อจะทำสักการะแก่พวกชิมลือ พ่อผัวนั้น แม่ส่ง (ข่าว) ไปบ่อยๆ คุณนางห้ามแล้ว นางสุภัททาประกาศคุณทั้งหลายของพระพุทธเจ้า และพระสาฏของพระพุทธเจ้า แก่แม่วันนั้นให้อบแม่ผัวยินดีแล้วด้วยคำทั้งหลาย
ธีมป้ทรูถูกา อรรถาถูฏกทุกกาย คาถาธรรมบทธ, ปฏิณาณวรรณนา, ล.๔๓, น.๒๕๒, ม.๒
53 ทายาทเศรษฐี