ข้อความต้นฉบับในหน้า
ขอบินจรรณ์
หน้าที่ของพ่อแม่ที่มีต่อลูก คือ
๑) ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว
๒) สอนให้อยู่ในความดี
๓) ให้ศึกษาศิลปวิทยา
๔) หาคู่ครองที่สมควรให้
๕) มอบทรัพย์สมบัติให้ในเวลาที่ควร
จากธรรมบท ๕ เรื่องที่นำมาเสนอ พอสรุปได้ว่า
๑. ปัญหาในการอบรมเลี้ยงดู
เลี้ยงลูกแบบตามใจ อาจเป็นเพราะมีลูกคนเดียว
- ขาดการใช้เหตุผล ขาดการดูแลใจใส่ที่ใกล้ชิด เช่น ออกเสน
หรือ ถือเศรษฐกิจรุ่งเรือง (ภรรพพรานุกฤกษ์กิมติร)
- ขาดการสร้างวินัยให้ลูกในการบริหารทรัพย์สิน คิดแต่สามารถบ้า
ไว้มากกับลูก แต่ไม่สอนวิธีรักษา และการสร้างรายได้เพิ่ม
หรือพูดอีกที คือ "ไม่ได้สอนให้ลูกรู้จักการทำมาหากินด้วยตนเอง
พึ่งพาตนเองเป็น ไม่ได้ช่วยตัดสินใจเลือกวิธีที่จะศึกษาที่เหมาะสม
กับฐานะและกิจการของครอบครัว" ปล่อยให้ลูกเลือกเรียนตาม
ความชอบใจ เลมมีความรู้เคลิ้มละ ล้าร่า ทำเพลง ที่เหมาะเป็น
เครื่องผลาญญามง วามกว่าจะนำมาประกอบอาชีพได้
- ขาดการสร้างสภาพแวดล้อมที่ให้ลูก โดยเฉพาะการเลือกคบคน
การดูแลเป็น กรวางตัวที่เหมาะสม ลูกเลยไม่มีเพื่อนวัยเดียวกัน
ฐานะเดียวกัน เมื่อไม่ได้สอนวิธีการวินิจฉัย การตัดสินใจบ
ปัญหาด้วยตนเอง ลูกจึงขาดประสบการณ์ชีวิตจริง เช่นกรณี
บุตรเศรษฐีมิทธิทรัพย์มาก มีลูกน้องที่เป็นคนพาลชักนำไปติดสุรา