การเตือนใจเกี่ยวกับศรัทธาและพระธรรม วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนตุลาคม พ.ศ.2559 หน้า 69
หน้าที่ 69 / 116

สรุปเนื้อหา

เรื่องนี้เป็นการเตือนใจถึงการเคารพพระธรรมและการมีศรัทธาในการปฏิบัติธรรม โดยยกตัวอย่างของคนที่ไม่เคารพซึ่งอาจส่งผลให้ต้องพบกับผลกรรมที่ไม่ดี รวมถึงการสอนธรรมะต่อผู้ที่ไม่เปิดใจรับ รวมถึงความสำคัญของการเปิดใจในการเรียนรู้ธรรมะ การเทศนาที่มีคุณภาพนั้นต้องเกิดจากการเปิดใจรับฟังจากผู้ฟัง โดยเฉพาะในบริบทของการศึกษาธรรม.

หัวข้อประเด็น

-ศรัทธาในพระธรรม
-ผลของความไม่เคารพในธรรม
-การสอนธรรม
-ความเปิดใจในการเรียนรู้
-การฟังธรรมอย่างตั้งใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เรื่องนี้ขอเตือนใจไว้ด้วย เลากันมาในปราญแล้ว คือ มิถุนายนหนึ่ง แต่เดิมเป็นพระมหาเปรียญหลายประโยค เคยบวชอยู่หลายพรรษา ต่อมาสึกออกไป โยมคนไม่มีความเคารพในพระธรรม แต๋จาระมะได้ดี คงเป็นเพราะความไม่เคารพในธรรมนี่เองจึงสิบ ความที่ยั้บขุ่นเคืองวัด ต่อมามาวัดอีก แต่เนื่องจากมีความทะนงตนว่า ธรรมะมาก เวลา พระบวชมใหม่ ๆ ชินเทค แกไม่พึง เหมือนคนอื่นเสล์ล่า นอนฟังอยู่กลางศาลา กระดิกเท้าดิ๊ด ๆ พอจะไปแล้ว ด้วยธรรมที่แกไม่มีความเคารพในพระธรรม ตายแล้วไป เกิดเป็นเหล่อม พวกเราอย่าไปเป็นอย่างนั้นนะ ข้อ ๙. “ภิฏฺพิ้งห์กล่าวความศรัทธา เราจักไม่แสดงธรรมแก่นคนไม่เป็นใช่มั้ย” คนดอกเขา วัดเขา คื อ คนเจ้ากรุ๋ ถ้าจะเทศนาจะสอนอะไร ต้องให้เลิกอาการถอดเขาเสียก่อน จึงค่อยพูดค่อยสอนกัน ไม่อย่างนั้นไม่ไหวหรอก เสียเวลาเปล่า ใจเขายังไม่เปิดรับ ข้อ ๑๐. “ภิฏฺพิ้งห์ทำความศรัทธาว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่นคนไม่เป็นใช่มั้ย” ถ้าเป็นแกก็พ้นศิริยะ คนไทก็สวมหมวก คนที่โพศิระอยู่ไม่เจ็บใช่ป่าวอะไร มา ขอให้เทศน์ให้ฟัง อย่าเทคน ข้อ ๑๑. “ภิฏฺพิ้งห์ทำความศรัทธาว่า เราจักไม่แสดงธรรมแก่นคนไม่เป็นใช่มั้ย” ถ้าเป็นแกก็พ้นศิริยะ คนไทก็สวมหมวก คนที่โพศิระอยู่ไม่เจ็บใช่ป่าวอะไร มา ขอให้เทศน์ให้ฟัง อย่าเทคน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More